Academia de Platon

Le Academia esseva un jardin e un schola foras de Athenas dedicate al heroe Academos. Illo es plus famose como schola fundate per Platon circa 365 aC. Iste schola es frequentemente mentionate in contrasto al schola create per Aristotele: le schola peripatetic Lyceo.

Academia de Platon
instantia de: schola, architectural structure[*], sito archeologic[*]
, succedite per: Academic skepticism[*]
Patrimonio: sito archeologic catalogato de Grecia[*]
data de creation: 387 AEC
Commons: Platonic Academy

Philosophos famose consolida per participar in le Academia inter le quales: Arcesilao e Proclo.

Le imperator byzantin Justiniano claudeva le schola in 529. Su remanente membros cercava protection sub le leges del rege Sassanide Cosroes I. Alcun membros fundava un sanctuario in le castello pagan de Harran e lor studentes contribueva al Renascentia arabic.

Pro le tradition de lucentia intellectual ligate con iste institution, multe gruppos eligeva usar le parola "Academia" pro nominar se, per exemplo: Academia de Esperanto, Académie française (Academia Francese) in Francia, Royal Academy (Academia Royal) in Regno Unite, United States Naval Academy (Academia Naval del Statos Unite), le Starfleet Academy (Academia del Flotta de Stellas) fictional, e le Academy of Motion Picture Arts and Sciences (Academia pro Artes e Scientias de Film).

Historia

Le Prime Academia

Le Academia esseva nominate le loco, que trovava se nord-west de Athenas, con un vetule sanctuario del dea Pallas Athena e dece-duo sacre arbores de oliva (le quales pretensemente proveniva ab ille arbore que le dea dava al homines). In iste loco esseva le altares de Zeus, Apollon e del Musas, Hermes e Heracles, proxime un ex le tres grande salas de gymnastica (palestras) de Athenas, circumferite per un belle parco con arbores umbrante, specialmente platanos. Iste agradabile loco de reposo del athenieses placeva tamben al philosopho Platon, qui in le anno 387 aC comenciava ibi conferentiar super philosophia. Pro su schola philosophic ille edificava un sanctuario de Musas con un salon semicircular. Iste "loco de Musas" legalmente operava como communitate religiose, del culto del Musas, in consequentia illo esseva item decorate per statuas de Musas e Gratias, e depost per le statua de Platon ipse, qui esseva adorate como fundator (ηρος κτιστες). Platon ipse usque su morte habitava e in fin esseva interrate in ibi.

Como schola philosophic, le Academia esseva ben organisate. Preside lo un scholarcho (σχολαρχος), eligite per le membros del communitate durante le vita, usualmente secundo un proposition del scholarcho precedente. Ultra que ille il existeva varie altere functionarios, responsabile in modo special pro le sacrificios e rituales (per exemplo archonte/αρχων, "autoritate"/ιεροποιος, "adorante de Musas"/Μουσων επιμελητης). Le inseniamento esseva practicate non solmente per le scholarcho ipse, ma tamben per altere membros convenibile del communitate, laborante como inseniatores e recercatores independente. Illes non solmente presentava e clarava doctrinas philosophic, ma tractava tamben per exemplo le astronomia, le mathematica, le historia e faceva recercas in scientias natural, como per exemplo Aristotele, qui durante longe annos esseva un membro del Academia e solmente venerabile fundava su proprie schola peripatetic.

Tal inseniamento generalmente scientista e universalista continuava durante tote le tempore del si-nominate Prime Academia. Con Speusippo, le scholarcho sequente post Platon (in le annos 347 aC-339 aC) le philosophia concentrava le problemas metaphysic-gnoseologic, considerante le mathematica de Pythagoras, sub Xenocrates (339 aC-314 aC) comenciava le distribution de philosophia universalista a in le dialectica, le physica e le ethica. Un sequente scholarcho Polemon (314 aEC-270 aEC), equalmente como Crates e Crantor, concentrava plus le problemas moral (theoria super manco de sentimentos "apathia" e le equilibrio mental "matriopathia"). Al membros del vetule Academia pertineva tamben scientistas de scientias natural, per exemplo Heraclide Pontic, qui appoiava le these, que le Terra rota secundo su axe, e Eudoxos de Cnido, qui poneva le longitude del anno a 365 ¼ dies.

Le Medie Academias

Sub le scholarcho Arcesilao (†241 aC), le orientation del scepticismo accompaniava le transition al secunde (Medie) Academia. Ille provava restar fidel e al dogmatismo de Platon e al dialectica de Socrates, ille totevia criticava problemas de gnoseologia, durante sublinear le general senso (ευλογον). Lacydes, Telecles, Evander e Hegesino sequeva le tradition de Arcesilao. Secundo le septicos, on pote profundemente recognoscer nihil, a causa que le sensos human son troppo debile pro illo. Un rival del Academia in iste tempore deveniva le stoicismo de Diogenes, secundo qui, in observar un objecto, on pote comprender un causa e natura de su origine.

Carneades (*214 aC-†129 aC), vivente temporaneemente como ambassator in Roma e cognoscite pro su facultates oratori, promoveva le developpamento del conceptiones de Arcesilao a completamento e determinava scinder al tertie (Nove) Academia. In iste tempore le schola esseva ducite de sequentes de Karneada philosophia de Carneades: Carneades Juvene, Crates de Tarso e Clitomacho de Carthagine (*187 aEC-†110 aEC), qui in modo special promoveva le developpamento del ideas de Carneades. Ille esseva sequite per Philon de Larissa (†80 aC), qui cercava un medie via inter le rigorose scepticismo e le dogmatismo. Con ille comencia le quarte Academia, le quinte esseva fundate per su successor Antiochos de Ascalon († 68 aC), amico de Ciceron, qui trovava le solution in le eclecticismo (on pote saper nihil con absolute certitude, un probabile debe sufficer), demonstrante le accordo de doctrinas academic, peripatetic e stoic. Le academicos practicava le eclecticismo tamben durante le prime seculos del Era Commun.

Le Nove Academia

Al ultime (nove) Academia pertineva Ciceron, Varron e Antiochos. In seculos sequente il existeva philosophos, le quales nominava se academicos sin genuinmente pertiner al Academia. Illo initialmente refloreva del seculo 5, quando sub le scholarchos Plutarcho, Syriano e in modo special Proclo (*410-†485) le doctrina neoplatonic, elaborate in Roma per Plotino in le tertie seculo, compliva in Athenas su culmination, toccante tamben le theologia e le theosophia antique. Illo sequeva iste orientation sub Ammonio, Asclepiodoto, Damascio e Simplicio de Cilicia usque le anno 529, quando illo esseva dissolvite como le ultime grande centro antique de libere pensamento in le Imperio Roman.