Badnjak

Le badnjak (cirillico serbo: бадњак, pronunciate [bǎdɲaːk]), anque cognoscite como veseljak (весељак, pronunciate [ʋɛˈsɛ̌ʎaːk], literalmente "celui qui aporta allegressa" in serbo), es un rami o arbor integral que es central al celebrationes serbe de Natal. Es placiate super un foco le vigilia de Natale posteriormente, le ramos es portate a casa per le adoratores. Le arbore ex le qual le badnjak es recis, preferibilemente un joven, dextrorsum e intactor quercu austriac, es abattite ceremonialmente al matutino del vigilia de Natal. Le abattimento, preparation, portation e deposito super le foco, es circumferite per elaboratos rituales, con multe variationes regional. Le ardita del tronco es accompagnate per preces que le anno veniente aporta nutrimento, felicitate, amor, fortuna e ricchessas. Le tronco arde durante le tot le die de Natal, quando le prime visitator lo colpita con un ferramenta de ferro o un rami pro generar spritus, con votos de que le felicitate e prosperitate del familia sia tam abundante como le spritus. Como multe serbes hodie vive in urbes e citates, le badnjak es frequentemente simbolicamente representate per un cumulo de ramos de quercu con folios brun attachate, con le quales le casa es decorate le vigilia de Natal.

Un prete ortodoxe serbe pone le badnjak super un foco durante un celebration del Vigilia de Natal al Templo de Sancte Sava in Belgrado.

Desde le initio del seculo XX, le tradition serbe del badnjak ha essite celebrate plus publicemente. Ante le Prime Guerra Mundial, le soldatos del Regno de Serbia habeva developpate le costume de deponer un badnjak super un foco in lor casernes. In le subsequente Regno de Yugoslavia, le ceremonia militar del badnjak esseva ulteriormente elaborate e standardisate in le regulamentos del servitio militar, ma le tradition finiva durante le comencio de le Secunde Guerra Mundial. Desde le initio del annos 1990, le Ecclesia Orthodoxe Serbe ha, con le communitates local, organisate celebrationes public in le Vigilia de Natal in le qual le badnjak joca un rolo central. Parochianos festivemente recide le surculus que va esser usate como badnjak e lo porta a lor ecclesia, ubi illo es benedicto per un sacerdote ante esser ceremoniosamente placiate super un foso de foco in le parve ecclesiastic.

Le festiv incendio del badnjak commemora le foco que—secundo le tradition popular serbe—le pastores de Bethlehem habeva construite in le cave ubi Jesus nasceva, pro calidar le Infante Jesus e su matre durante tote le nocte. Le badnjak anque pote esser viste como un symbolo del cruce supra le qual Christo esseva crucificate, le calore de su foco symbolisante le salutation que, secundo le credito christian, le crucifiction rendeva possibile pro le humanitate. Scholaros considera iste tradition como haereditate del vetere religion slavic. Illes interpreta le badnjak como un incarnation del spirito del vegetation, e como un divinitate qui mori per comburer pro esser rebornate, a qual sacrificios e preces esseva offerite pro le fertilisitate del campos, le sanitate e felicitate del familia. Le comburimento symbolisava le soleil, securisante le poter vitalisante del soleil in le anno sequente. Altere populos south-slavic ha traditiones simile, e le costume que un familia porta un trunco in le casa e lo combure in le Vigilia de Natal ha essite registrate etiam in altere partes de Europa.