Close

Close es un film dramatic de 2022 dirigite per Lukas Dhont. Scripte per Dhont e Angelo Tijssens, es le secunde collaboration inter le duo scenaristas post Girl de 2018. Le cast del film include Eden Dambrine, Gustav De Waele, Émilie Dequenne, Léa Drucker e Kevin Janssens.

Close
Direction	Lukas Dhont
Production	Dirk Impens Michiel Dhont
Musica	Valentin Hadjadj
Cinematographia	Frank van den Eeden

Presentate in concurso al 75e Festival de Cannes, ubi illo ha ganiate le Grand Prix Special del Juria, Close es candidate al Premio Oscar pro le melior film international. Le pellicula ha etiam ganiate le National Board Review Award pro le melior film estrange, e esseva candidate al Golden Globe, Satellite Award, Critics' Choice Awards, e BIFA Awards in lor respective categorias pro melior film estrange.

Close esseva recipite positivamente per le critica cinematic tanto pro le scriptura como pro le direction de Dhont, con apprecio particular pro le capacitate del film de narrar le percurso de crescentia del infantia al adolescentia del protagonistas e pro le attention dedicate al thematica queer. Le cast del film esseva laudate per le critica, in particular le interpretation de Gustav De Waele e Eden Dambrine, iste ultime ganiante del Premio Magritte pro le melior promissa masculine.

Intriga

Belgica. Léo e Rémi, duo pueros de 13 annos, unite desde infante per un grande amicitia e affection, passa lor dies estivales insimul e sovente dormi in le casa de Rémi. Léo, visibilemente le plus affectuose del duo, incoragia su amico a meliorar su talentos in sonar le oboe, promettente de devenir su agente quando ille devenira famose in le mundo del musica. Alcun dies postea, illes comencia le annata schola e incontra nove camaradas de classe. Le nove companieros subito nota le forte ligamine e attaccamento inter le duo amicos, qui se excambia gestos affectuose sin ulle preoccupation super lo que alteres poterea pensar.

Durante le recreation, un camarada de classe les demanda si illes es un par, post haber vidite plure vices Léo appoiar su capite super le spatula de Rémi. Rémi sembla non reagir al provocation e remane composite, non dando troppa importantia al question; Léo, al contrario, cambia expression, monstrante su fastidio, e face remarcar que etiam illa excambia gestos de affection con su amicas. Le puera responde que inter illas es normale, ma inter pueros non lo es, insinuante que forsitan illes non es conscie que il ha alique plus inter illes que simple amicitia.

Léo sembla oblidar iste confrontation con su camarada, e le die sequente, durante le saggio musical de Rémi, ille se commove usque a lacrimas pro quanto lo trova talentose. Postea, durante le recreation in le jardin, alcun pueros prende Léo in derision con insultos homophob. Iste commentos afficera Léo profundemente, tanto que in schola ille se allontana de su melior amico pro timor de altere criticas. Léo decide etiam de junger se al equipa de hockey super le glacie pro parer plus simile al altere pueros de su classe e distanciar se del rumores que circula super ille. Rémi comencia a sentir se negligeate, e dunque lo invita a casa su, como de costumate. Durante que le duo reposa in le mesme lecto, Léo decide de dormir in un altere lecto, attiring le attention de su amico e obligante lo a non esser tanto proxime.

Durante un lucta comenciate pro joco subito post esser eveliate, Léo allontana su amico del lecto e deveni violente usque a facer le mal. Rémi es colpite per le brutalitate recipite, e subito postea, in presentia de su parentes, ille suffre un collapso emotive, lo que ille justifica como un dolor de ventre; in realitate, ille ha comprendite que alique ha cambiate in su melior amico. In le dies sequente, Léo frequenta assidualmente un altere camarada de classe que face parte del equipa de hockey, negligeante su melior amico. Un die, Rémi se presenta al entramento de hockey pro vider Léo, ancora manifestante affection verso ille, sin reciper ulle signo de appretiamento. Léo lo ignora, quasi infastidite per su presentia. Le duo percorre in bicicleta le cammino verso casa, e Léo, distante, quasi dissuade su amico de junger se al equipa de hockey. Rémi, in iste momento, sembla comprender que alique ha cambiate inter illes e remane visibilemente disappunctate. Post alcun secundas, ille demanda a Léo proque ille se comporta in iste maniera, e su amico responde con un secco "non lo so". Post alcun altere secundas e un "ciao" frigide de Léo, le duo prende camminos differente, e Rémi lo saluta dando le un appunctamento pro le die sequente.

Le die postea, tamen, Léo non attende su amico foras de su casa pro ir a schola insimul in bicicleta, como de costumate; in vice, ille decide ir con altere amicos, obliviante Rémi. Rémi, arrivate a schola sol, trova su amico jam ibi, parlate con su camaradas de classe, e decide assi demandar le explicativas, ma Léo le dice solmente mendacias pro evitar responder. Pro Rémi arriva un altere collapso emotive, tanto que ille comencia a batter Léo e plorar ante lor camaradas de classe, durante que Léo lo preca de calmar se. Postea, mesmo retenite per le professores, Rémi succede a liberar se e a attinger Léo pro batter le e exprimer tote su rabia reprimitte. Mentre le professores tenta calmar Rémi, qui es ancora irate e plorante, le fratre de Léo interveni e lo allontana. Léo, de altere latere del cortile, comencia a plorar observante Rémi, ancora in proie a su ira. In le dies sequente, le duo non se parla, ma a vices Léo reguarda Rémi de longe.

Qualque dies postea, le excursion al costa del Mar del Nord es interrumpite, e le classe es obligate a retornar al schola in anticipation. Una vice arrivate al schola, tote le studentes es confundite per le presentia de lor parentes e se demanda lo que ha evenite. Quando Léo vide su matre qui lo attende con un expression triste, ille comprende que alique ha evenite, e assi decide de remaner in le autobus. Su matre lo attinge subito e, in lacrimas, le dice que alique ha evenite a Rémi. Léo demanda si su amico es in le hospital, ma su matre responde: "ille non es plus hic". Le puer, chocante per le parolas de su matre, fugge verso le casa de Rémi con lacrimas in su oculos; ille se arresta ante le fenestra del camera de su amico e comencia a plorar furiosemente. In le periodos subsequente, Léo assume un atteggiamento distantiate e frigide con omnes, tentante de monstrar que ille non es absolutemente triste per lo que ha evenite. Ille continua su vita in le schola con su nove amicos e in le equipa de hockey. Ille tenta repetitemente de ir al casa de Rémi pro parlar con su matre, ma non ha le corage. Un die, illa lo attende durante un partita de hockey e le pete de venir visitar la, considerando le grande amicitia que ille habeva con su filio. Inicialmente, ille finge de acceptar, ma con le tempore ille comprende que tote su timores, su preoccupationes, su rabias, e su remorsos emerge sempre plus e plus, rendente su vita difficile.

Un die, ille decide de ir al casa de Rémi, ubi ille incontra su matre. Una vice intra in le casa, illes comencia a parlar super le vita in general, de omne cosa excepte de Rémi, dum que gradualemente su oculos se rubifica e se plena de lacrimas, quasi si ille se retineva de dicer alique. Léo pete al femina le permission de ir in le camera de Rémi; Léo va al camera de su amico e reguarda inter su cosas, quando le femina le demanda lo que habeva evenite inter ille e Rémi. Iste demanda colpa le puer, qui con un excusa fugge. Iste nocte, devastate per le remorsos, dum ille vade a dormir in le camera de su fratre, confidante se con ille, ille comprende que ille senti le manco de Rémi. Qualque dies postea, Léo prende le autobus pro ir al hospital ubi labora le matre de Rémi; le femina, stupefacte de vider le ibi, le demanda plure vices lo que ille faceva ibi, ma le puer non responde. Preoccupate, illa decide de accompanar le a casa. Durante le cammino, Léo revela al femina que tote lo que ha evenite es su culpa: tote lo que occurreva a Rémi, includente su suicidio, es solmente su culpa, specificante que ille lo rejectava. Le femina, chocante, arresta le vehiculo e comencia a plorar insimul con le puer, usque illa le dice de ir via. Léo descende del auto e fugge per le silva; ille es subito attingite per le matre de Rémi, qui, como un gesto de pardono, le amplecteva e tenta consolar le. Le film se conclude con Léo qui va al casa de Rémi, trovante lo vacue e dishabitate. Retornante a casa per le campos florite, ille se arresta un momento e pensa a Rémi. Alcun tempore antea, ille habeva camminate per le mesme campo e per le mesme sentiero con su amico. Ille reguarda circa se, quasi cercante Rémi, e, rendente se conto de esser sol, ma que ille non lo habeva oblidate, ille reinitia su cammino verso su futuro.

Locos del filmationes

Le locos usate pro le filmationes es in Holanda e Belgia. Zundert, Noord-Brabant, Paesos Baixos pro le campos florite e Wetteren, Belgia pro le schola e altere locos de filmation.

Colonna sonora

Le colonna sonora del filme ha essite curate per Valentin Hadjadj. Robbie Collin, recensente le filme pro The Telegraph, describi le colonna sonora como «splendide», appretiando le facto que illa es «sobria» e «non da mai le impression que illa cerca un responsa emotive que le actores non ha jamma a mano».

Curiositate

Eterno, le cantante e attore italian, ha create un canzone titolate "Léo e Rémi" dedicate al duo de personages principales. Le canzone ha essite approbate e publicate etiam per le production italian. Le artista affirma que ille spera que le canzone possa esser tanto profunde como le filme.

Accolta

Sur le sito de recensiones Rotten Tomatoes, *Close* ha un indice de gradimento del 91% basate su 46 recensiones de criticos, con un evaluazione medie de 8,2/10. Sur Metacritic, que utiliza un media ponderate, le filme ha un punteggio de 83 su 100 basate su 13 recensiones, indicante un «applauso universal». Le filme ha impressionate le critica per le sceneggiatura e le direction de Dhont, cuje tecnica cinematographic, oltre al structura narrativa, ha essite appretiate per le capacitate de tractar le thema del adolescentia e del coming out. Le critica ha etiam elogiado le performance del actores presente in le cast. Le filme ha essite associato a *Chiamami col tuo nome* de Luca Guadagnino del 2017.

Le critico Peter Bradshaw, recensente le filme pro *The Guardian*, le ha assignate un punteggio de 4/5, scribente que le historia narrate es «turbative» quia, mesmo si «le adolescentes es hodie probabilmente plus consapevole», [...] de le themas LGBT; [...] le ruptura de un amicitia tanto intense es shockante. Ille etiam nota in le relation inter le duo protagonistas le capacitate de exprimer lo que «equivale a un infidele surrender al homofobia» quia «ancora non ha le experientia del vita adulta a explicar lo». Le giornalista resta etiam agradablemente impressionate per le recitation del actores, definente «excellent» De Waele e Dambrine, e «precios contributions» de Dequenne e Drucker.

Robbie Collin, recensente le filme pro *The Telegraph*, assigna un punteggio de 5/5, describente le labor del direction como «impeccabile» quia le escenas «sunt gestite con un tacto secur ma levie como un plume», concludente que «Close es un grande filme super le amicitia, ma forse un filme ancora plus grande super le solitudine».

Leslie Felperin de *The Hollywood Reporter* define le filme como «un historia straziante ma ricca de emotion» in le qual «Dhont e su equipa sape como elevar le livello de emotivitate per medio de splendide filmationes», trovante tamen que le narration cerca le «limite del exagerationes» in le exteriorisation del sentimentos, mesmo si le director «teni le frenos sufficientemente» pro placar les.

Ben Croll, recensente le filme pro *TheWrap*, nota un «structura essencialmente elementar» in le narration con «le prima parte que seque le pueros insimul e le secunda que los separa», in le qual le director «tracia con le elegante, ma non certo nove, simbolismo del alternation del estaciones». Le giornalista sublinia que le direction ha le capacitate de dar a toto le cast «momentos pro brillar», mesmo si le historia remane «principalmente le historia de Leo, [...] de maturation intime e complete», in le qual le capacitate interpretative del actor offere «un interpretazione refine e extrememente interior».

Pro le stampa italian, Roberto Nepoti de *la Repubblica* divide le narrativa del filme in duo momentes, le prima ligate al infantia in un atmosfera «idyllic», mentre le secunda ligate al adolescentia «vira al drammatic mostrando le evolution» del protagonistas, in le qual se denota «le delicatezza in affrontar le thema sensibile del sexualitate quando ancora es acerbe e indefinita». Le giornalista apprecia le sceneggiatura «ben manegiate», appretiando le capacitate del director de facer un «laboro symbolic super le colores» que circumfunde le personajes, mesmo si in le secunda parte del filme Dhont «se lasse posseder per le tentation del pathetico sollicitante excessive le emotion del spectatores».

In un recensione minus entusiasmate, Davide Stanzione de *Best Movie* assigna al filme 2,2 stellas su 5, reportante: «Le filme captura palpitos e mutationes del adolescentia con un formalismo impeccabile e multo refine ma etiam inert e academic, fiaccate per le abusos aesthetic e le lacrimas a bella posa».