Historiographia grec
Le historiographi grec es le effortios grec de registrar le historia. Jacoby, en Fragmente der griechischen Historiker, differentiava 856 historicos grec, includite le mythographos e chronistas local. On pote datar le historiographos grec desde el seculo V aEC usque le seculo IV EC, desde Herodoto usque Zosimo, passante per Thucydides, Posidonio, Polybio, etc.
| Historiographia grec |
|---|
| instantia de: Historiographia |
|
|
Le concepto de historiographia nasceva en Grecia, benque se accepta que anteriormente ya existeva un conception historic en Oriente, un desiro de permanentia de toto lo que se habeva facite. Nonobstante, isse conception historic primitive es un transmission de datos historic que, como le listas royal del Antique Egypto, careva de analysis historic, pro lo que no se tractava de historiographia, sin negar pro illo su valor documental.
Se considera a Herodoto le prime historico, tanto in le actualitate como in le antiquitate. Thucydices establiva posteriormente le base rational e methodologic de un historiographia nascite como reaction ante lo irrational del mythologia grec. Previemente, ya Hecateo de Mileto habeva attenuate lo supernatural, ma la separation total non se produce usque Thucydides. Herodoto concipeva su Historia como un medio de evitar le oblido de illo que meritava esser recordate. In le antiqua Grecia se videva etiam le historia como medio de monstrar exemplos, factos suppositivemente occurrite. Le patre del historiographia, Herodoto, assi lo expressava in IVm 195, 2: "realmente, io ignora si isto es veritate, simplemente io consigna lo que illos conta".
Super le fontes, existeva un preponderantia del fontes oral super le scripte. In le origines del historiographia era quasi obligate le uso de fontes oral, pois a differentia del historicos actual, que se basa supertoto in le investigation del textos, le grec antique no disponeva la mayor parte del tempo de sufficiente material archivistic o bibliographic. Nonobstante, quando jam si era possibile laborar con le fundos del bibliothecas, le historicos continuava preferente le tradition oral; e incluso criticava a los que solo laborava con fontes scripte como, per exemplo, Timeo. Ultra, il ha que haber in conta que le grecos no cognosceva le linguas barbare, pro tanto, Herodoro non poteva comprender le chronicas oriental, benque etiam non monstrava interesse in cognoscer las. Le election de un tradition oral implicava le necessitate del prime reflexiones re le methodo historic, como es le critica del fontes, su relation e graduation secundo le valor del testimonios recolate. De ibi su determination in monstrar tote le versiones recognoscite, benque considera alicunas erronee. Etiam, le tradition oral obligava a establir un chronologia que ordinava le factos isolate postea su recompilation. Le fontes scripte era relegate al archeologos.