Honestitate
Le honestitate[1] o honestate[2] es un qualitate human que consiste in comportar se e exprimer se con coherentia e sinceritate, e de accordo con le valores del veritate e del justitia. In su senso plus evidente, on pote comprender le honestitate como le simple respecto al veritate in relation con le mundo, le factos e le personas; in altere sensos, le honestitate etiam implica le relation inter le subjecto e le alteres, e del subjecto ipse.
Post que le intentiones se refere strictemente al justitia e illo se refere al conceptos de "honestitate" e "dishonestitate", il existe un confusion multo extendite in respecto al ver senso del termino. Assi, a vices nos es inconsciente del grado de honestitate o dishonestitate de nostre actos: le auto-fraude face que nos perde le perspectiva sur le honestitate del proprie actos, obviante a tote le visiones que potera alterar nostre decision.
In le philosophia occidental, esseva Socrates qui dedicava major effortio al analyse del significato del honestitate. Plus tarde, iste concepto restava includite in le recerca de principios ethic general que justificarea le comportamento moral, como le Imperativo categoric de Kant o le theoria del consenso de Jürgen Habermas.
Le honestitate secundo Confucio
modificarConfucio distingueva diverse nivellos de honestitate, un concepto fundamental in su ethica:
- In su nivello plus superficial, le honestitate es implicite in su concepto de Li: tote le actiones realisate per un persona con le objectivo de construer le societate ideal, e destinate a realisar su desiros, sia a termino curte (mal) o a termino longe (ben). Admitter que on cerca le gratification immediate, con toto, pote contribuer a transformar un acto mal in un bon, del mesme modo que celar le intentiones a termino longe pote impejorar un bon action. Un principio fundamental in iste theoria es que un bon persona debe monstrar su sentimentos sincermente in su visage, de forma que facilita le coordination de totes in le recerca de meliorationes a termino longe. Iste sinceritate, que subsume mesmo le proprie expression facial, adjuta a attinger le honestitate con se mesme, e a que le activitates human deveni plus predicibile, amicabile e placente. In iste prime version, on attinge le honestitate cercante solmente le proprie beneficio.
- In un nivello plus profunde que le Li on incontra le Yi, o le bonitate. In iste nivello on non perseque plus le proprie interesse, sed le principio moral del justitia, basate sur le reciprocitate. Etiam hic es importante le aspecto temporal del actiones, sed in iste caso como lapso de tempore. Assi, per exemplo, date que le parentes dedica le tres prime annos del vita de lor filios solmente a surveliar les, le filios debe mantener perdita le tres prime annos post le morte del parentes. In iste nivello on es honeste in respecto a su proprie obligationes e deberes, etiam quando nemo lo judica o nemo se vide immediatemente affectate. Iste parte del codice moral es associate al culto del ancestres, que Confucio faceva normative.
- Le nivello plus profunde de honestitate es le Ren, ab le qual surge le Yi e in consequentia etiam le Li. Le moral de Confucio se basa sur le empathia e le comprension del alteres, le qual require un autoconscientia prior, ex le qual nasce le normas moral, plus que de un codice ethic prior, accordate per alcun divinitate. Le version confucian del imperativo categoric consisteva in tractar le inferiores como tu haberea volite que tu superiores tractarea te. Le virtute se basa sur le harmonia con le alteres, e in le acceptation de que in alcun momento de nostre vitas nos es totes al mercede de altere personas. Le honestitate consiste alora in poner se in le loco hypothetic del proprie vita futur, e le del generationes passate e veniente, e eliger de non facer o dicer alcun cosa que poterea macular le honor o le reputation del familia.
In parte a causa de un comprension incomplete de iste notiones plus profunde de honestitate in le Occidente, es commun in certe culturas de Asia denominar "barbaros" illes que non los cognosce o completa. Malgrado que certe culturas asiatic occasionalmente implica alcun nivellos de ambiguitate e patientia quasi intolerabile pro un occidental, isto resulta de un intention de salveguardar le honestitate super toto: de su puncto de vista, dar un responsa positive o negative a un demanda super le qual on non dispone de sufficiente information esserea tanto dishoneste como le mendacio. Dunque, fortiar al interlocutor de compromitter se con un responsa sur le qual ille honestemente ha dubitas es un comportamento poco cortese in le tradition asiatic.