Magnitude apparente
Le magnitude apparente de un astro es un mesura de su luminositate apparente vidite per un observator al Terra, isto es, le quantitate de lumine recipite del objecto.
| Magnitude apparente |
|---|
| subclasse de: grandor physic, dimensionless quantity[*], magnitude[*] |
|
|
|
| Mag. Ap. | Objectos celeste |
|---|---|
| −26,8 | Sol |
| −12,6 | Luna plen |
| −4,4 | Maxime brillantia de Venus |
| −2,8 | Maxime brillantia de Marte |
| −1,5 | Stella plus brillante: Sirius |
| −0,7 | Secunde stella plus brillante: Canopus |
| 0 | Le puncto zero per definition: Vega |
| +3,0 | Stellas plus debile visibile desde un citate |
| +6,0 | Stella plus debile observabile a prime vista |
| +12,6 | Quasar plus brillante |
| +30 | Objectos plus debile observabile con le telescopio spatial Hubble |
Le magnitude apparente es un mesura logarithmic, ubi le numeros minor corresponde a un brillantia major. Cento vices minus brillantia (o le mesme objecto dece vices plus distante) corresponde a un magnitude apparente cinque vices major; 2,51 vices minus brillantia (o le mesme objecto 1,58 vices plus distante) corresponde al magnitude un vice plus major.
Como que le quantitate de lumine recipite depende del densitate del atmosphera in le visual, le magnitude apparente es normalisate secundo le valor que haberea lontano del atmosphera.
Le magnitude apparente non es equal al magnitude real - un objecto multo brillante pote parer multo debile, si es multo lontan.
Vide etiam
modificar