Occupation de Japon

Japon esseva occupate e administrate per le victorious Alleatos de Secunde Guerra Mundial a partir del rendition del Imperio de Japon le 2 de septembre 1945 al fin del guerra usque al entrata in vigore del Tractato de San Francisco le 28 de april 1952. Le occupation, guidate per le Statos Unite con le appoio del Communitate Britannic e sub le supervision del Commission del Far Est, implicate un total de quasi 1 million de soldatos Alleate. Le occupation esseva supervisate per le General American Douglas MacArthur, qui esseva nominate Comandante Suprem del Potentias Alleate per le Presidente del Statos Unite Harry Truman; MacArthur esseva succedite como comandante suprem per General Matthew Ridgway in 1951. In contra del occupation de Germania, le Union Sovietic habeva poco o nulle influentia super le occupation de Japon, refusante a participar perque illo non voleva poner le truppas sovietic sub le commando directe de MacArthur.

Iste presente estranie marca le unic vice in le historia de Japon quando illo esseva occupate per un poter estranie. Tamen, a differentia de Germania, le Alleatos non assumpite controllo directe super le administration civil de Japon. In le immediate aftermath del rendition militar de Japon, le governamento del pais continuava a functionar formalmente sub le provisiones del Constitution de Meiji. Plus tard, a solicitud de MacArthur, le Imperator Hirohito remaneva al trono imperial e esseva effectivemente concedite immunisation complete contra le persecution pro crimines de guerra post que ille accedeva a substituer le cabinet militar con un ministerio acceptabile al Alleatos e se committeva a executar le conditiones del Declaration de Potsdam, qui, inter alteres, demandava que le pais deveni un democracia parliamentari. Sub le direction de MacArthur, le governamento japonese introduciva reformas social extensive e applicava reformas economic que evocava le prioritates del "New Deal" american del annos 1930 sub le Presidente Roosevelt. In 1947, un grand amendmento al Constitution de Meiji esseva passate, que lo quasi repealava in toto e lo replaceva con un nove constitution, scribe per americanos, e le potentias theoricamente extense del imperator, que habeva essite restrainite per conventiones que se habeva evolvite durante multe seculos, deveniva strictly limitate per le lege. Le articulo 9 del constitution prohibiva explicitemente a Japon de mantener un militia o de cercar le guerra como un medio pro resolver litigios international.

Le occupation fini officialmente con le entrata in vigore del Tractato de Pacifico de San Francisco, signate le 8 de septembre 1951, e effective a partir del 28 de april 1952, post que le fortias militari american cessava omne participation directe in le administration civil del pais, restaurante de facto le plenitudine del sovereignitate al Japon, excepte le Insulas Ryukyu. Le implementation simultanee del Tractato de Securitate inter le Statos Unite e le Japon permitteva a decenas de milles de soldatos american remaner con base in Japon indefinitemente, ben que per invitation del governamento japonese e non como fortia de occupation. Le occupation de Japon pote esser utilmente dividite in tres phasos: le effortio initial pro punir e reformar le Japon; le cosiddite "curso reversive" in que le attention cambiava a reprimir le dissension e revivificar le economia japonese pro supportar le Statos Unite in le Guerra Frigide; e le final establimento de un tractato de pace formale e un alliantia militar durabile.