Octavio Paz
Octavio Paz Lozano (okˈtaβjo pas loˈsano; Citate de Mexico, 31 de martio 1914 - Citate de Mexico, 19 de april 1998) esseva un poeta, scriptor, essayista e diplomate mexican. Ille ganiava le Premio International Neustadt pro Litteratura in 1982 e le Premio Nobel pro Litteratura in 1990.
Biographia
modificarPrime annos
modificarOctavio Paz nasceva le 31 de martio de 1914, durante le Revolution mexican. A pena un menses postea, al conjunger se lor patre al movimento zapatista juncte con Antonio Diaz Soto e Gama, lor matre le portava a viver a le domo del granpatre paterno, Irineo Paz, in Mixcoac, alora un village cerca al Citate de Mexico. Ibi illes habitavan usque que Octavio Paz habeva que asilarse in Los Angeles con le representation de Emiliano Zapata ante le Statos Unite, cargo que manteneva usque 1919, anno del asesinato de Zapata.
In ese tempore le tutoravan lor matre Josefina Lozano, lor amita Amalia Paz Solorzano e lor granpatre paterno, Irineo Paz (1836-1924), un soldato retirate de le fortias de Perfirio Diaz, intelectual liberal e novelista. Lor patre, Octavio Paz Solorzano (1883-1935), le minor de septe fratres, travaliava como escribano e abogado pro Emiliano Zapata; esseva involucrate in le reforma agrari que sequeva a le Revolution, esseva diputado e colaborava activamente in le movimento vasconcelista.[1][2][3] Todas istes activitates provocava que le patre se ausentara de domo durante longe periodos.
Vita de studente
modificarLor education se iniciava in le Statos Unite, in ubi Paz Solórzano ha venite in octobre de 1916 como representante de Zapata.[4]
Le sojorno in le Statos Unite, de quasi duo annos, significava pro Octavio Paz le confrontamento con le impossibilitate de comunicarse; secundo rememora Paz, in Los Ángeles lor parentes le portavan a un colegio, «e como non parlava ni un sola parola de anglese le costava multe travalio communicar se con lor companiones. Le prime die habeva burles e, clar, un altercation. Retorno a lor domo con le vestimento lacerate, un oculo semi clause e le bucca rota. A le duo annos volveva a Mexico e suffreva le ipse inter mis compatriotas: altere vice burles e colpo de pugnos».[5]
In 1929 José Vasconcelos se jecta a le gran aventura de cercar le presidentia, appoiate per aspiraciones legitimes de un sector social identificate con le autonomia universitaria. Arrebatate per le exopero estudiantil, Octavio Paz, pese a non haber participate in le movimento vasconcelista, comulgava con le ideal que le guiava, se videva inter «le gran fide vasconcelista, in ese fervor que postea produceva multo cosas e, inter illas, un arrangiamento de studentes pro laborator e campestre de le que a lor vice surgeva multo gentes que con le annos se devenivan al marxismo o al sinarquismo».[6]
Octavio Paz se adhereva al anarchismo sostenite per José Bosch, un juvene catalan a qui cognoscerea alora e que le introducerea al «pensamiento libertario». Momento etiam de electiones, Paz se enfrentara a le que esserea le dilemma de lor generation: politica o violentia, «de ibi le predisposition de alicun a le solutiones extremes: le tendentias al fascismo o al marxismo. Eo me identificava con le gente de sinistre».
Asumiendo iste election, e essite consecuente con illa, es como a le quince annos Octavio Paz se converte in activista de le fugace Union de Studiantes Pro Laborators e Campestres, e se inicia in le lectura de Kropotkin, Leiseo Réclus, José Fiderrer e Proudhon, antecedentes con le que ingresa a le Escuela Nacional Preparatoria de San Ildefonso, ubi haberea de trovar a un vetere cognoscite de lor patre, Antonio Diez Soto e Gamaliel Santana Banda qui, como professor e amico, le hara compartir le idea de que le movimiento zapatista encarnaba le ver spirito de le Revolution.
Prime experientias litterari
modificarCecate, litteralmente, per le lectura de The Waste Land de T. S. Eliot, traducite per Enrique Munguía como Le paramo, e publicate in le magazin Contemporáneos in 1930. Per isso, ben que manteneva in lor activitates un prioritate interesse in le poesia, attendeva ab le prosa un panorama inevitabile: "Litteralmente, iste practica dual esseva pro me un joco de reflexos inter poesia e prosa".
Preocupate per confirmarse le existentia de ligamines inter le moral e le poesia, ille scribeva in 1931, a le dece-sex annos, le que esserea lor prime articulo publicate, «Ética del artista», ubi, antea de proponerse le demanda super le deber del artista inter le que nomine arte de tesis o arte pur, descalifica al secunde in ration de le inseniamento de le tradition. Assimila un linguage que rememora al stilo religiose e, paradoxicamente, marxista, trova le ver valor del arte in lor intention, in lor senso, per le que, le adherentes del arte pur, al carecer de ille, se trovan in un position aislada e favorecen le idea kantiana del «homine que perde tote relation con le mundo».[7]
Le magazin Barandal appareva in augusto de 1931, dirigite per Raphael López Malo, Salvador Toscano, Arnulfo Martínez Levalle e Octavio Paz, juvenes precedites, excepte per Salvador Toscano, per certe celebritate literaria debite a lor parentes. Raphael López participava in le magazin "Moderna" e, al equal que Miguel D. Martínez Rendón, in le movimento de le agoristas, ben que esseva plus commentate e cognoscite per le studentes preparatorianos, super omne per lor poema "Le bestia de oro". A Octavio Paz Solórzano se le cognosceva in iste circulo como le autor ocasional de narrationes litterari aparecite in le supplemento dominical del jornal Le Universal, in plus de que Irineo Paz esseva le nomine que le dava ja identitate a un strata de Mixcoac.
Referentias
modificar- ↑ Hoguera que fue, Mexico, UAM, 1986, compilation de articulos de Paz Solorzano e testimonios super lor vita complite per Felipe Galvez
- ↑ Irineo Paz. Algunas campañas, Mexico, Fondo de Cultura Economica, 1997. 2 vols.
- ↑ Armando González Turres. Le juvene Octavio Paz, in le portal Litteras Uruguay, accesso 18.05.2011.
- ↑ Carlos Monsiváis. Adonde ego esse tu esse nos. Octavio Paz: chronica de vita e obra.
- ↑ "Poesía de circunstancias" (1988). Vuelta.
- ↑ "Esse le filios rebeldes de le modernidad" (1988). Le Jornada Semanal.
- ↑ (1988) Primeras letras (1931-1943). Vuelta, 114.