Perspectivas christian de Jesus

Perspectivas christian de Jesus
instantia de: aspect of history[*]

Le nomine

Le expression Jesus Christo es un combination de un nomine, "Jesus" (de Nazareth), e del titulo grec "Christo", traduction del hebreo "Messia" que significa "unguite, consecrate (de Deo como Rege, Propheta e Sacerdote)". Il non se tracta ergo, como alcunos imagina, de un nomine plus un nomine de familia. Iste combination es ben visibile in le Nove Testamento, p. ex. in Actos 5:42, ubi nos lege: "e omne die in le templo e in le casas le apostolos non cessava de inseniar e de predicar Christo Jesus", traducibile: "...de inseniar e de predicar in re le Christo: Jesus". Con le passar del tempore, tamen, le titulo se fundeva strictemente ab le initial confession de fide: "Jesus es le Christo", a un sol nomine. Adder a Jesus le titulo de "Christo", tamen, remane pro le christianos un confession de fide: Jesus de Nazareth non es un homine qualcunque, benque importante, ma Ille es le Persona que Deo establiva como Senior e Salvator del mundo.

Quales es le fontes historic per le quales nos hodie pote cognoscer qui esseva Jesus?

Fontes de information

Fontes non-christian

Le fontes non-christian pro nostre cognoscentia de Jesus Christo pote esser dividite ancora in duo gruppos: pagan e judaic. Ambes, tamen, es limitate in lor valor. Il ha essentialmente solo tres importante fontes pagan: Plinio (Epistulas 10:96); Tacito (Annales 15:44) e Svetonio (Vitas 25:4). Tote istes remonta al secunde decennio del secunde seculo. Le fontes judaic principal es Josepho (Antiquitates 18:3:3 e 20:9:1), e le Talmud. Le fontes non-christian provide informationes multo exigue in re Jesus, ma illos establi le facto que ille realmente viveva, que ille colligeva inter se discipulos, operava resanamentos, e que ille esseva condemnate a morte per Pontio Pilato.

Fontes christian

Le fontes christian non-biblic consiste super toto de evangelios apocryphe (A.D. 150-350) e le "agrapha" ("dictos non scribite" de Jesus, illo es: dictos supponite authentic de Jesus non trovate in le Evangelios canonic). Lor valor es multo dubitose proque excepte lo que es totalmente phantasiose (cf. le Evangelio del infantia, de Thomas) o heretic (cf. Le Evangelio del Veritate), lor contento es solmente possibile e non probabile (cf. Evangelio de Thomas 31:47).

Le material biblic pote esser dividite inter Evangelios e le scriptos ab Actos usque al Revelation. Le informationes que nos pote apprender del libros de Actos usque al Revelation es essentialmente lo que seque: Jesus esseva un hebreo (Gal. 4:4) descendente de David (Rom. 1:3); ille esseva un homine amabile (2 Cor. 10:1), juste (1 Pi 3:18), sin peccato (2 Cor. 5:21), humile (Phil. 2:6) e ille esseva temptate como nos (Heb. 2:18; 4:15); ille institueva le Cena del Senior (1 Cor. 11:23-26), esseva transfigurate (2 Pe. 1:17,18), esseva traite (1 Cor. 11:23), esseva crucifigite (1 Cor. 1:23), resurgeva del mortos (1 Cor. 15:3ss), e ascendeva al celo (Eph. 4:8). Cognoscite es dictos specific de Jesus (cf. 1 Cor. 7:10; 9:14; Act. 20:35) e se pote alsi trovar allusiones a altere dictos sue (ex. Rom. 12:14,17; 13:7,8-10; 14:10).

Le fontes principal pro nostre cognoscentia de Jesus es le Evangelios canonic. Iste Evangelios se divide generalmente in duo gruppos: le Evangelios synoptic (que "reguarda insimul": Mattheo, Marco e Luca), e Johannes. Le prime se comprende como "reguardante insimul" a causa de lor relation litterari. Le explication le plus commun de iste relation litterari es que Marco scribeva primo, e que Mattheo e Luca usava Marco plus un altere fonte, nunc perdite, que contineva le major parte del inseniamentos de Jesus (nominate "Q"), e que illos usava alsi altere materiales ("M", materiales que se trova solmente in Mattheo, e "L", materiales que se trova solmente in Luca).

Jesus de Nazareth

In Mattheo e Luca nos trova contos in re le nascentia de Jesus. Ambe contos presenta como Jesus nasceva de un virgine nominate Maria in le citate de Bethlehem (Matt. 1:18-2:12; Lu. 1:26-2:7; trovar referentia de isto in Gal. 4:4 e Joh. 8:41 es deductiones fortiate). Le tentativas de explicar iste contos como parallelos a mythos grec cade pro le manco de parallelos vermente substantial in le litteratura grec e super toto del natura judaic de iste contos.

Le ministerio de Jesus comenciava con su baptismo per Johannes (Mar. 1:1:15; Act. 1:21,22; 10:37) e su temptation per Satana. Su ministerio implicava le selection de deceduo discipulos (Mar. 3:13-19), le qual symbolisava le recolta del 12 tribos de Israel; le predication del necessitate del repententia (Mar. 1:15) e le arrivata del Regno de Deo in su ministerio (Lu. 11:20), le offerta del salvation al parias del societate (Mar. 2:15-17; Lu. 15:19-10); le resanamentos del infirmos e del indemoniatos (del quales conta etiam le Talmud judaic); e su gloriose retorno per accomplir le regno de Deo.

Le puncto decisive del ministerio de Jesus veniva a Cesarea Philippi quando, de post haber essite confessate como le Christo per Petro, ille recognosceva le correctessa de ille confession e preannunciava a su discipulos su proxime morte (Mar. 8:27:31; Mt. 16:13-21). In proceder verso Jerusalem, Jesus purificava le templo e, faciente assi, ille judicava le religion de Israel. Le nocte in le qual ille esseva traite, ille institueva le ordinantia del Cena del Senior, le qual se refere al nove pacto sigillate per su sanguine sacrifical e le recollection victoriose in le regno de Deo (Mar. 14:25; Mt. 26:29; Lu. 22:18; 1 Co. 11:26). Post isto ille esseva arrestate in le Jardin de Gethsemane, judicate ante le Sinhedrio, Herodes Antipas, e finalmente Pontio Pilato, le qual le condemnava con accusationes politic pro que ille affirmava de esser le Messia (Mar. 15:26; Joh. 19:19). Al vigilia del Sabbath Jesus esseva crucifigite pro le peccatos del mundo (Mar. 10:45), foras de Jerusalem (Joh. 19:20) in un placia nominate le Golgotha (Mar. 15:22) inter duo fures que haberea potite esser revolutionarios (Mat. 27:38).

Ille moriva ante le initio del Sabbath, tanto que il non esseva plus necessari hastar su morte per le crurifragium, i.e. le ruptura del gambas (Joh. 19:31-34). Ille esseva interrate in le tumba de Joseph de Arimathea (Mar. 15:43; Joh. 19:38), le vigilia del Sabbath. Le prime die del septimana, illo es le tertie die, ille resurgeva del mortos, le tumba esseva trovate vacue, e ille appareva a su discipulos (Mar. 16; Mat. 28; Lu. 24; Joh. 20,21). Ille remaneva quaranta dies con su discipulos e pois ille ascendeva al celo (Act. 1:1-11). Assi terminava le ministerio de tres annos (Joh. 2:13; 5:1; 6:4; 13:1) de Jesus de Nazareth.

Le Christo del fide

Le auto-comprension unic de Jesus pote esser constatate per duo medios: le christologia implicite revelate per su parolas e actiones, e le christologia explicite revelate per le titulos que ille seligeva pro describer se mesme.

Christologia implicite

Durante su ministerio Jesus clarmente ageva como uno qui possedeva un autoritate unic. Ille se assumeva le prerogativas de purificar le templo, "le casa de mi Patre" (Mar. 11:27-33), de portar le parias in le regno de Deo (Lu. 15), e del autoritate divin de pardonar le peccatos (Mr. 2:5-7; Lu. 7:48,49).

Jesus parlava alsi como uno qui ha un autoritate plus grande que le Antique Testamento (Mat. 5:31,32, 38,39), plus grande que Abraham (Joh. 8:53), que Jacob (Joh. 4:12), e que le templo (Mat. 12:6). Ille assereva de esser Senior super le Sabbath, institution sacre e intangibile (Mar. 2:28). Ille etiam assereva que le destino de cata esser human dependeva de como illes respondeva a ille (Mat. 10:32,33; 11:6; Mar. 8:34-38). Si Jesus haberea essite un homine commun, istos esserea parolas de un folle.

Christologia explicite

Insimul al Christologia implicite de su comportamento, Jesus faceva alsi assertiones christologic per le medio del varie titulos que ille ascribeva a se ipse. Ille se refereva a se ipse como le Messia (Mar. 8:27-30); 14:61,62), e su sententia formal de morte sur le base de rationes politic (nota le inscription sur le cruce) ha senso solmente sur le base que Jesus recognosceva que ille esseva le Messia. Ille refereva se a se mesme como le Filio de Deo (Mar. 12:1-9; Mat. 11:25-27), e un passage como Marco 13:32, in le qual ille clarmente distingueva se de alteres debe esser authentic, proque nemo in le ecclesia haberea create un dicto como isto in le qual le Filio de Deo assere de esser ignorante super le tempore del fin.

Le auto-designation favorite de Jesus, debite a su natura ambigue, esseva le titulo de Filio del Homine. Jesus, quando ille usava iste titulo, habeva clarmente in mente le Filio del Homine de Dan. 7:13, como il es evidente de Mar. 8:38; 13:26; 14:62; Mat. 10:23; 19:28; 25:31. Ergo, plus que esser un titulo que sublinea humilitate, il es clar que iste titulo revela le autoritate divin que Jesus possedeva como Filio del homine pro judicar le mundo e su senso de haber venite del Patre. Multe tentativas esseva facite pro denegar le autenticitate de totes o de parte del dictos super le Filio del homine, ma tal tentativa non considera le facto que iste titulo se trova in tote le stratos del Evangelios (Marco, Q, M, L, Johannes) e illos satisface perfectemente le "criterio de dissimilaritate" que dice que si un dicto o un titulo como isto non pote haber surgite del Judaismo o del ecclesia primitive, illo debe esser authentic. Denegar le authenticitate de iste titulo, ergo, non es basate super un question exegetic, ma super presuppositiones rationalistic le quales a priori denega ques Jesus de Nazareth haberea potite parlar assi de se mesme.

Le Christologia del Nove Testamento

Plure assertiones es facite in le Nove Testamento in re Jesus Christo. Per su resurrection Jesus esseva exaltate e il esseva confidite a ille le senioria super tote le creation (Col. 1:16,17; Phil. 2:9-11; 1 Cor. 15:29). Le uso del titulo "Senior" pro Jesus resultava rapidemente in le association del persona e del obra de Jesus con le Senior del Antique Testamento -i.e. Jahveh (Cf. Rom. 10:9-13 con Joel 2:32; 2 Thes. 1:7-10 con Is. 66:5; 1 Cor. 16:22 e Rev. 22:20; Phil. 2:1).

On mentiona su pre-existentia (2 Cor. 8:9; Phil. 2:6; Col. 1:15,16); on se refere a Ille como al Creator (Col. 1:16); on dice que Ille possede "le forma" de Deo (Phil. 2:6) e que Ille es le "imagine" de Deo (Col. 1:15; cf. alsi 2 Cor. 4:4). On se refere mesmo a ille in plure textos como a "Deo" (Rom. 9:5; 2 Thess. 1:12; Tito 2:13; Heb. 1:5-8; 1 Joh. 5:20; Joh. 1:1; 20:28, benque le exegese de alcunes de iste textos es questionate, il es clar que alcunes de illos clarmente parla de Jesus como "Deo").

Le recerca del Jesus historic

Le comenciamento del recerca del Jesus historic pote esser datate a 1774-78 quando le poeta Lessing publicava posthumemente le notas al lectiones de Hermann S. Reimarus. Iste notas defiava le portrait traditional de Jesus como se trova in le Nove Testamento e in le ecclesia. Pro Reimarus Jesus nunquam habeva asserite de esser le Messia, nunquam institueva sacramentos, nunquam prediceva su morte ni resurgeva del mortos. Le historia de Jesus, ille diceva, esseva un deliberate impostura de su discipulos. Assi Reimarus se demandava: "Como esseva vermente Jesus de Nazareth?". Assi le recerca pro trovar le "ver" Jesus comenciava.

Durante le prime parte del 19ne seculo le methodo dominante de iste recerca esseva le rationalismo, e on essayava de "explicar rationalmente" le vita de Jesus. Un major cambio de direction eveniva quando D. F. Strauss publicava in 1835 "Le vita de Christo". Ille assereva que il esseva futile interpretar rationalmente le miraculos in le Nove Testamento: al contrario illos haberea debite esser interpretate como "mythos".

Iste approche esseva pois substituite per le interpretation liberal del vita de Jesus, le qual minimisava e negligeva le dimension miraculose del Evangelios e lo considerava como un "scalia" que on debeva eliminar pro concentrar se sur le inseniamento de Jesus. Il non surprende que iste approche trovava in le vita de Jesus tal doctrinas liberal como le paternitate de Deo, le fraternitate del homines e le infinite valor del anima human.

Le "morte" de iste recerca perveniva pro differente rationes. Il deveniva apparente, per le obra de Albert Schweitzer, que le Jesus liberal nunquam existeva, ma que illo esseva simplemente le creation del desiderata liberal. Un altere factor que adjutava le termino del recerca esseva le realisation que le objecto del fide pro le ecclesia durante le seculos nunquam esseva le Jesus historic del liberalismo, ma le Christo del fide, i.e. le Christo supernatural proclamate per le Scripturas. Martin Kähler esseva particularmente determinante hic.

Durante le periodo inter le duo guerras mundial, iste recerca non esseva plus persequite a causa de disinteresse e del dubita super su possibilitate. In 1953 un nove recerca comenciava pro le instigation de Ernst Käsemann. Käsemann timeva que le discontinuitate in theoria e in practica inter le Jesus del historia e le Jesus del fide, esseva multo simile al heresia docetic, le qual denegava le humanitate del Filio de Deo. Le resultato esseva que ille assereva le necessitate de establir continuitate inter le Jesus historic e le Christo del fide. In ultra ille relevava como le actual skepticismo super le Jesus historic esseva injustificate proque alicun datos historic esseva disponibile e indenegabile. Le resultatos de iste nove recerca ha essite deludente, e le enthusiasmo con le qual illo esseva salutate, dispareva. Nove instrumentos ha essite trovate que pote adjutar in iste deber historic.

Le problema principal que debe affrontar omne tentativa de pervenir al "Jesus del historia" implica le definition del termino "historia". In circulos critic iste termino es comprendite generalmente como "le producto del methodo historico-critic". Iste methodo presuppone pro multes un continuo claudite de tempore e spatio in le qual le intervention divin, i.e. le miraculose, non pote intruder se. Un tal definition, naturalmente, incontrara semper problemas in trovar continuitate inter le Christo supernatural e le Jesus del historia, que, per tal definition, non pote esser supernatural. Si "historic" significa "non-supernatural", il nunquam potera haber un continuitate inter le Jesus del recerca historic e le Christo del fide. Il deveni clar, ergo, que iste definition de "historic" debe esser ponite in question, e mesmo in le circulos neo-liberal, hodie, alcunos require que le methodo historico-critic sia aperte al transcendentia, i.e. aperte al possibilitate del miraculose. Solmente assi il pote haber sperantia de establir un continuitate inter le Jesus del recerca historic e le Christo del fide.

Le tempore del venita de Christo esseva predicite

Litteralmente decenas de predictiones historic in le Antique Testamento se realisava. Illos que particularmente interessa nos es le predictiones que annuncia evenimentos o personas con accuratessa, e que non haberea potite esser contrafacite o falsificate. In le antique libro de Daniel nos ha un passage que es particularmente impressionante in su detalios e accuratessa. Isto es le prophetia del septanta-septe in Daniel 9. Iste prediction non es sovente discutite pro un simple ration: illo es complicate. Nonobstante isto, il es iste facto que lo rende remarcabile.

"Septanta septimanas esseva decretate super tu populo e super tu sancte citate, pro terminar le transgression e pro poner un fin al peccato, e pro deler le iniquitates, e pro adducer justitia eterne, e pro sigillar le vision e le prophetia, e pro unguer le Sancto del sanctos. Sape ergo, e comprende, que ab le exito del commandamento de restaurar e de reconstruer Jerusalem usque al Messia le Principe, il habera septe septimanas e sexanta duo septimanas; le placia essera de novo construite, e le muro, mesmo in tempores de angustia. E post sexanta duo septimanas le Christo essera occidite, ma non pro se ipse. E le populo del prince que venira destruera le citate e le sanctuario; e su fin como un inundation e il es decretate que il habera devastationes usque al fin del guerra" (Dan. 9:24-26).

In 539 a.C. - nos es dicite - un messagero de Deo veniva a Daniel con le vision supra describite. Le referentias al "septimanas" o "septes" per le passage significa annos sabbatic, o unitate de tempore de septe annos. Isto es clar del parte precedente del capitulo. In verso 24 illo dice que 490 annos ha essite permittite per Deo, pro le populo judee, inter altere cosas, "pro adducer justitia eterne". Pois le annos es fractionate in sectiones. In verso 25 ille explica que: "ab le exito del commandamento ...usque al Messia le Principe, il habera septe septimanas (49 annos) e sexanta duo septimanas (434 annos)".

Iste referentia al Messia (le unguite), le qual "ponera fin al peccato", "delera le iniquitate" (propitiation), e "adducera justitia eterne" non es altere que le Salvator del mundo, sovente promittite in le Antique Testamento. Le cosa stupefaciente in re iste passage es que illo non dice solmente que un Salvator venira, ma alsi quando ille venira! Rememora que le libro de Daniel esseva scribite plus que 500 annos ante le venita de Christo. De facto nos possede segmentos de Daniel del Rolos del Mar Morte e de altere fontes que es multo anterior a Christo.

Assi, quando Ille haberea venite?

Le question es, alora: qual data es mentionate pro le venita del Salvator del mundo? Surprendentemente le prophetia comencia in le quinte seculo a.C. e termina durante le ministerio de Jesus de Nazareth in le prime medietate del prime seculo A.D.! Le data exacte pro le accomplimento pote esser elaborate in duo manieras, ma le resultato non es unquam in dubita. Jesus Christo esseva predicite in maniera unic plure seculos ante a Su nascentia.

Le datation del profetia de Daniel

Pro stabilir un data pro le accomplimento del prediction del septanta septimanas nos debe determinar le longor del tempore predicite, le punto initial e pois le fin.

Le longor del intervallo

Observa de novo le parolas del prophetia: "ab le exito del commandamento ...usque al Messia le Principe, il habera septe septimanas (49 annos) e sexanta duo septimanas (434 annos)". Nos vide le parolas "ab... usque" hic, le quales specifica un intervallo de 49 + 434 annos, o un total de 483 annos.

Le puncto de comenciamento

Le puncto de comenciamento date es "le decreto de reconstruer Jerusalem", le qual esseva in ruinas quando le libro de Daniel esseva scribite. Le exito del decreto es registrate in Nehemia 2:1-10, insimul al data exacte.

Qualcunque encyclopedia monstra como Antaxerxes I esseva rege de Persia de 465-424 a.c. Durante que le mense de Nisan es in primavera, le data actual de iste decreto exite in le 20e anno del regno de iste rege es Martio-April 444 a.C.

Le facto que le Judeos retornava del captivitate in Babylonia e reconstrueva Jerusalem in circa iste data, non es disputate per le historicos, proque illo es ben testificate per fontes independente. Rememora alsi que Nehemia esseva alsi scribite centenas de annos ante Christo, assi il non esseva possibile pro ille "fixar" le data.

Le data scopo

Le anno hebree es 360 dies (12 menses de 30 dies cata uno), le qual forma un total de 173.880 dies. Isto es approximatemente 476 de nostre annos. Durante que il non existe qualcosa como le "anno 0" in nostre calendario, nos necessita deducer un anno de plus del differentia. Subtrahente, nos obtene 444 - 467 = -32 - 1 = -33. Le numero negative indica un data A.D. In altere parolas le annos lunar hebree se converte in annos solar moderne, le data actual indicate como le anno que le Christo haberea venite es A.D. 33! Quanto plus le conversion es elaborate accuratemente, tanto plus le resultato es accurate. Le anno melior pro le accomplimento del prophetia de Daniel es A.D. 33. In le mense de Nisan in A.D. 33 Jesus entrava in Jerusalem super un asino. Isto esseva le entrata previdite per Zacharia:

Rallegra te grandemente, O filia de Sion! Ecce, tu rege veni a te, ille es juste e porta le salvation, ille es dulce e cavalca un asino, le pullo de un asino.

Esque illo esseva un fraude?

Iste duo predictiones forma un comparation interessante. Illo in Zacharia haberea potite esser contrafacite de alicuno que voleva simular que ille esseva le Messia per cavalcar un asino a in Jerusalem durante que su amicos lo acclamava. Ma le prediction de Daniel non haberea potite esser contrafacite, mesmo si il habeva un motivo pro voler que ille esseva le Messia suffrente.

Con le venita del moderne archeologia nos es nunc capabile de determinar le datas exacte pro evenimentos in le ultime parte del Antique Testamento con multo plus accuratessa que quicunque altere in le tempore de Christo. Il haberea essite impossibile pro alicuno in le tempore de Christo determinar le anno exacte in le qual iste prophetia haberea essite accomplite. Illes non haberea cognoscite exactemente quante tempore habeva passate desde le publication del decreto proque nemo habeva exactemente registrate lo. Le gente del tempore de Christo esseva consciente que le prophetia de Daniel se haberea tosto accomplite, como testifica Josepho. Tamen, illes esseva solmente consciente que le Messia haberea venite intra un generation circa.

Un altere objection poterea esser facite contra iste prediction, illo es, esque il es possibile que le scriptores del Evangelio mentiva in re le integre evenimento? Pro plure bon rationes le responsa es no.

Primo, le data del morte de Christo non es directemente indicate in le Evangelios. Isto es basate super altere datos providite in ille libros que causa le historicos a determinar que solmente le April del anno 30 A.D. o 33 A.D. haberea reflectite le requirimentos del Nove Testamento. Per exemplo, Pilato debeva esser in Galilea in le tempore del morte de Christo. In ultra, le templo de Herode habeva essite in construction durante 46 annos in le tempores del ministero de Jesus (Joh. 2:20). Iste ultime data (A.D. 33) ameliora le historia del evenimentos mentionate in le Evangelios. Ergo, describente correctemente le situation in A.D. 33, le autores del Evangelios identificava indirectemente le circumstantias correcte circa le accomplimento de iste prediction.

Isto significa que si le autores del Evangelios haberea contrafacite iste passage, illes haberea debite cognoscer non solmente le data que illes contrafaceva, ma illes haberea alsi debite cognoscer qual criterios le erudistos moderne haberea usate pro fixar un data pro iste evenimentos! In ultra, si illes voleva contrafacer un data, esque illes non haberea nominate ille data in le maniera usual?

Le autores del Evangelios non haberea habite un information accurate de calendario sur le qual basar un registration contrafacite, assi como haberea illes potite esser assi accurate? In altere parolas, le accuratessa del prediction non es a considerar in asserer que le autores del Evangelios mentiva proque illes non haberea essite capabile a mentir assi accuratemente!

Finalmente, sin alcun registration del Evangelios, nos esserea capabile a determinar le factos essential in le prediction accomplite. Nos sape del antique historico roman Tacito e del antique historico judaic Josepho, que un leader religiose nominate Jesus, fundator del secta christian, habeva essite crucifigite per Pontio Pilato in Judea. Iste fontes secular non habeva alco a ganiar in contar de Christo. Illes se refere a Ille proque le fontes historic al quales illes habeva accesso, indicava que su vita esseva un facto historic.

De facto, mesmo sin le assertiones que iste testes faceva in re Jesus, nos saperea que Jesus debe haber vivite circa in iste tempore. Isto es proque le movimento christian appareva con fortia in le medietate del prime seculo. Iste movimento haberea requirite alcun annos de developpamento, le qual indica le existentia de un fundator (Christo) forsan brevemente ante o post le anno 30 A.D. Nos pote restringer le data de plus comprendente que Pilato haberea essite in le position de executar Jesus solmente durante le mesme periodo de tempore. Ecce le ration proque le existentia de Jesus in circa le anno 30 A.D. non es seriemente ponite in question per le historicos hodie.

In accumular le probas, alora, nos vide que:

1. Un persona nominate Jesus de Nazareth existeva, e ille esseva crucifigite per Pontio Pilato.
2. Tote le reportos confidibile de ille tempore data iste evenimento a circa le anno 30 o 33 A.D.
3. Mesmo sin referentias a reportos christian, le evento pote esser datate in circa ille tempore.
4. Il haberea essite impossibile pervenir a tal data accurate pro le accomplimento del profetia de Daniel basate surper le cognoscentia disponibile al tempore del morte de Christo.

Le perspectiva plus ample

Quando nos studia Daniel 9, nos comencia a esser consciente que ante nos es un prophetia assi remarcabile que il es impossibile provider un explication naturalistic persuasive. Iste prediction esseva scribite centenas de annos ante que illo se accompliva. Illo es detaliate e surprendentemente exacte, e illo non haberea potite esser contrafacite per un false Christo o per su discipulos. Illo es, in altere parolas, exactemente lo que Deo diceva que haberea providite -proba que le Biblia es su Parola revelate e que Jesus Christo es Su Filio. Naturalmente isto non es le sol proba.