Phonema
Le phonemas (del grec φώνημα, sono del voce) son le articulation minime de un sono vocalic e consonantic. Per altere latere, le phonemas son unitates theoric basic postulate pro studiar le nivello phonic-phonologic de un lingua human. Illo es, un phonema es cata uno ex le unitates segmental postulate pro un systema phonologic que da conta del sonos de un lingua.
| Phonema |
|---|
| instantia de: unitate emic[*] |
| subclasse de: vocal sound[*] |
|
|
| Commons: Phonemes |
In le sonos consonantic secun le puncto de articulation nos pote incontrar: labiales, labiodentales, coronales, interdentales, dentales, alveolares, postalveolares, retroflexes, palatales, velares, uvulares, pharyngales e glottales. Tamen, il es difficile incontrar linguas que usa simultaneemente tote iste punctos de articulation. Respecto al modo de articulation il se ha le occlusives, fricatives, affricates e approximantes.
Inter le criterios pro decider quo constitue o non un phonema se require que il existe function distinctive: il son sonos del discurso que permitte distinguer parolas in un lingua.
Ab un puncto de vista structural, le phonema pertine al lingua, dum que le sono pertine al discurso. Le parola <casa>, per exemplo, consta ex quatro phonemas (/k/, /a/, /s/, /a/).
A iste mesme parola anque corresponde in le discurso, acto concrete, quatro sonos, a los que le phonologia denominara allophonos, e iste ultimes pote variar secun le subjecto que lo pronuncia. Le distinction fundamental del conceptos phonema e allophono, esse in que le prime es un indicio psychic del neutralisation del alteres que occurre in le discurso.
Definition
modificarLe phonemas non son sonos con entitate physic, sed abstractiones mental o abstractiones formal del sonos del discurso. In iste senso, un phonema pote esser representate per un familia o classe de equivalentia de sonos (technicamente denominate phonos), que le parlatores associa a un sono specific durante le production o le perception del discurso.
Phono e phonema
modificarUn sono o phono se characterisa per un serie de contramarcas phonetic e articulatori. Le numero de tal characteristicas e su identification es scopo del phonetica. Un phono es ulle ex le possibile realisationes acustic de un phonema.
Le phonologia in su loco non necessarimente tracta entes clarmente definibile in terminos acustic. Como realitate mental o abstracte un phonema non debe necessarimente haber omne le characteristicas phonetic specificate.
Le numero de phonemas de un lingua es finite e limitate in cata lingua e le numero de allophonos potentialmente definibile, specialmente si on specifica characteristicas phonetic multo subtil, illo es potentialmente illimitate e illo varia secun le contexto phonetic e le articulation linguistic individual del parlatores. Al studio re iste thema se dedica le assi appellate phonetica experimental. Quanto al numero de phonemas il no debe necessarimente esser fixe, e illo pote cambiar con le cambio linguistic. De facto, in ulle instante, il pote esser que se pote construer duo systemas phonologic con differente numero de phonemas si se introduce le regulas de pronunciation plus complexe.