Poter blande

Poter blande (etiam: poter dulce o poter persuasive; ex anglese: soft power) es un locution utilisate in le theoria del relationes international pro describer le capacitate per un ente politic de persuader, convincer, attraher e cooptar non militarmente tra medios intangibile, qual diplomatia, lingua, cultura, religion, o memoria historic.

In iste mappa on pote observar le extension del sphera linguistic francese e de su eventual poter blande socio-cultural e dunque economic, si dicte Francophonia.

Tal concepto era cuneate al principio del annos 1990, a partir del idea que a dominar le atlante in le mundo globalisate non deberea esser le collision de civilisationes, sed un complexe mechanismo de interdependentias (ipse, le poter blande), secundo le qual un potentia geopolitic pote meliorar su imagine international e fortificar su poter sin intentos bellic. Isto serea in antithese al exercitio del poter dur, e del consequente crescentia del violentia e recerca dispendiose de nove systemas de armas.

Exempli gratia, tra le construction de nove scholas e financiamento de systemas educative al extero ma centralisate ab Paris, Francia usa le lingua (e le cultura, le historia e le forma mentis a illo associate) pro exercer un poter blande in un enorme portion del globo vocate Francophonia, e corrispondente a su ex colonias, assi augmentante le relationes economic e social cum societates anque multo distante del Francia metropolitan.