Revolution Scientific

Le Revolution Scientific esseva un serie de eventos que marcase le emergentia del scientia moderne durante le periodo moderne initial, quando progressos in mathematica, physica, astronomia, biologia (incluse anatomia human) e chimia transformava le perspectivas del societate sur le natura. Le Revolution Scientific occurreva in Europa in le secunde parte del periodo Renaissance, con le publication in 1543 del opus De revolutionibus orbium coelestium de Nicolaus Copernicus (Sur le Revolutiones del Spheras Celestial) frequentemente citate como su initio.

Le epocha del Renaissance Scientific dirigeva, a certe grado, a recuperar le cognoscentia del antiques e es considerate haber culminate in le publication in 1687 del Principia de Isaac Newton, que formulate le lege del motion e le gravitation universal, complendo assi le synthesis de un nove cosmologia. Le subsequente Age of Enlightenment vide le concepto de un revolution scientific emerger in le obras del seculo XVIII de Jean Sylvain Bailly, qui descripeva un processo de duo stadios pro expulsar le vetule e establir le nove. Il continua a esser un participation scholar sur le limites del Revolution Scientific e su chronologia.

Introduction

Grandes progressos in le scientia ha essite nominate "revolutiones" desde le seculo XVIII. Pro exemplo, in 1747, le mathematico francese Alexis Clairaut scribeva que "Newton esseva dicite in su proprie vita haber create un revolution". Le parola esseva etiam usate in le prefatio al obra de 1789 de Antoine Lavoisier que annunciava le discoverta de oxygene. "Poc revolutions in le scientia ha immediatemente excitate tanto attention general como le introduction del theoria de oxygene ... Lavoisier vidit su theoria acceptate per omnes le homines eminentissime de su epocha e stabilite sur un grande parte de Europa intra pauc annos post su prime promulgation."

In le seculo XIX, William Whewell describeva le revolution in le scientia mesme – le methodo scientific – que habeva occurrite in le seculo XV–XVI. "Inter le revolutiones plus conspicue que opiniones sur iste subjecto ha subite, es le transition de un fide implicit in le poter interior del mente human a un dependita professo in observation exterior; e de un reverentia sin limites pro le sapientia del passato, a un fervide expectation de cambio e melioramento." Isto generava le vision commun del Revolution Scientific hodie:

« Un nove perspectiva de natura emergeva, substituente le perspectiva greco que habeva dominante le scientia pro quasi 2,000 annos. Le scientia deveniva un disciplina autonome, distincte al vices de philosophia e technologia, e deveniva regardate como habente objectivos utilitarian. »

Le Revolution Scientific es traditionalmente assumente initiar con le Revolution Copernican (initiate in 1543) e esser complete in le "grand synthesis" del Principia de Isaac Newton de 1687. Multo del cambio de attitude proveniva de Francis Bacon, cuje "annonciation confidente e emphatic" sur le progresso moderne del scientia inspirava le creation de societates scientific como le Royal Society, e Galileo, qui defendeva Copernico e disveloppava le scientia del motion.

Le Revolution Scientific esseva facilitate per progressos in le production de libros. Ante le advento del pressa de imprimir, introducite in Europa in le 1440 per Johannes Gutenberg, non habeva un mercado de massas in le continente pro tractatos scientific, como il habeva pro libros religiose. Le pressa de imprimir cambiava decisivemente le maniera in le qual le scientia esseva create, como etiam in le maniera in le qual il esseva disseminate. Ille permitteva que diagrammas accurate, mappas, disegnos anatomic, e representationes de flora e fauna essere reproducite, e le pressa de imprimir faceva libros scientific plus largemente accessibile, permittente a investigatores de consulter textos antique liberemente e de confrontar lor proprie observationes con illos de collegas. Ben que errores de impressores sovente resultava in le propagation de datos false (pro exemplo, in le Sidereus Nuncius de Galileo, publicate in Venetia in 1610, le imagines telescopic del superficie lunar appariva erroneemente invertite), le disveloppamento de placas de metal gravate permetteva que information visual accurate esseva rendite permanente, un cambio respecte al passato quando le illustrationes in xylographia se deteriorava per uso repetitive. Le capacitate de acceder a recercas scientific previe significava que le investigatores non sempre debeva comenciar ab initio in facer sensu de lor proprie datos observationale.

In le seculo XX, Alexandre Koyré introduciva le termino "revolution scientific", centrando su analyse sur Galileo. Le termino esseva popularisate per Herbert Butterfield in su Origines del Scientia Moderne. Le obra de Thomas Kuhn de 1962, Le Structura del Revolutiones Scientific, emphasize que differentes systemas theoretic — tal como le theoria de relativitate de Einstein e le theoria de gravitate de Newton, que illo replaceva — non pote esser comparate directemente sin perdita de signification.

Significance

Le periodo vidit un transformation fundamental in le ideas scientific trans mathematica, physica, astronomia e biologia, tanto in le institutiones que supporta le investigation scientific como in le imagine de universo que era detenite per le majoritate. Le Revolution Scientific conduci al establishmento de plure scientias moderne. In 1984, Joseph Ben-David scribeva:

« Le accumulation rapide de cognoscentia, que ha characterisate le disveloppamento del scientia desde le seculo XVII, nunquam occurreva ante iste tempore. Le nove typo de activitate scientific emergeva solmente in pauc paises de Europa occidental, e illo esseva limitate a ille parve area pro circa duo centos annos. (Desde le seculo XIX, le cognoscentia scientific ha essite assimilate per le resto del mundo). »

Multes scriptores contemporanee e historicos moderne asseri que il habeva un cambio revolutionary in le vision del mundo. In 1611, le poeta anglese John Donne scribeva:

« [Le] nova Philosophia mette tote in dubito, Le elemento de foco es completemente extinguite; Le Sol es perdite, e le terra, e le ingenio de nulle homine Pote ben guidar lo ubi cercar illo. »

Butterfield esseva minus turbate, ma tamen vidite le cambio como fundamental:

« Dato que ille revolution cambiava le autoritate in anglese non solmente del Medievo ma etiam del antiquitate—dato que ille comenciava non solmente con le eclisse del philosophia scholastic ma con le destruction del physica aristotelian—illo supera omne post le ascension del christianismo e reduce le Renaissance e le Reformation al rango de simplic episodios, simplic displacementos interne intra le systema del christianitate medieval.... [Illo] se eleva tanto como le ver origine tanto del mundo moderne como del mentalitate moderne que nostre periodisation customary del historia europee ha devenite un anachronismo e un impedimento. »

Le historico Peter Harrison attribue al christianismo haber contribuite al ascension del Revolution Scientific:

« historicos del scientia ha multo tempore cognoscite que factores religiose ha jocate un rolo significative e positive in le emergentia e persistencia del scientia moderne in le Occidente. Non solmente multe del figuras clave in le ascension del scientia esseva individuos con commitmentos religiose sincere, ma le nove approches al natura que illes pionerava esseva subvenite de varie manieras per assumptiones religiose. ... Tamen, multe del figuras principal in le revolution scientific se imaginava esser defensores de un scientia que era plus compatibile con le christianismo que le ideas medieval sur le mundo natural que illes replaceva. »

Antiquitate e contextu medieval

Modello ptolemaic del spheras pro Venus, Marte, Jupiter, e Saturno. Georg von Peuerbach, Theoricae novae planetarum, 1474.

Le Revolution Scientific esseva construite super le fundamento del cognoscentia e scientia greco antique e del medioevo, como illo esseva elaborate e ulteriormente disveloppate per le scientia roman/byzantin e le scientia islamic medieval. Alicun scholares ha notate un ligamine directe inter "aspectos particular de christianismo traditional" e le ascension del scientia. Le "tradition aristotelic" era ancora un importante schema intellectual in le seculo XVII, ben que a iste tempore philosophos natural habeva se distanciate de gran parte de illo. Idees scientific clave que datava al antiquitate classic habeva cambiate drasticamente trans le annos e, in multe casos, esseva discreditate. Le ideas que remaneva, que esseva fundamentalmente transformate durante le Revolution Scientific, include:

• Le cosmologia de Aristotele que collocava le Terra al centro de un cosmos hierarchic spheric. Le regiones terrestrial e celestial esseva formate per differente elementos con differente typos de movimento natural.
  • Secundo Aristotele, le region terrestrial consisteva in spheras concentric del quatro elementos classic—terra, aqua, aere, e foco. Omne corporas moveva naturalmente in lineas recte usque a que illos attingeva le sphera appropriate a lor composition elemental—lor loco natural. Omne altere motiones terrestre esseva non-natural o violente.[26][27]
  • Le region celestial esseva formate per le quinte elemento, aethere, que esseva immutabile e moveva naturalmente con un movimento circular uniforme.[28] In le tradition aristotelic, theorias astronomic cercava explicar le observate motion irregular de objectos celestial per le effectos combinate de multe motiones circular uniforme.[29]
• Le modelo ptolemaic de motion planetari: basate sur le modelo geometric de Eudoxo de Cnido, le Almagest de Ptolomeo demonstrava que calculationes pote computar le positiones exacte del Sol, Luna, stellas e planetas in le futuro e in le passato, e monstrava como iste modelos computational esseva derivate del observationes astronomic. Assi illos formava le modelo pro posterior disveloppamentos astronomic. Le fundamento physic pro los modelos ptolemaic invocava stratas de spheras spherical, ben que le modelos le plus complexe esseva inconsistentes con iste explication physic.[30]

Existeva precedente antique pro theorias alternative e disveloppamentos que prefigurava subsequentie discopertas in le dominio de physic e mechanica; ma a causa del numero limitate de obras que ha supervivite le translation in un periodo quando multe libros esseva perdite a causa de guerras, ille disveloppamentos remaneva obscur pro seculos e es traditonalmente considerate haber habite pauco effecto sur le re-discoverimento de tal phenomenas; ubi le invention del pressa de imprimir rendeva le ampla dissemination de iste avances incrementari de cognoscentia commun. Interim, tamen, progresso significante in geometria, mathematica, e astronomia esseva facite in le medioevo.

Il es etiam ver que multe del figuras importante del Revolution Scientific participava in le respecto general del Renaissance pro le cognoscentia antique e citava pedigrees antique pro lor innovationes. Copernico,[31] Galileo,[1][2][3][32] Johannes Kepler[33] e Newton[34] omnes traheva differente parentelas antique e medieval pro le systema heliocentric. In le Scholium Axiomatic de su Principia, Newton diceva que su tres leyes axiomatique de motion esseva jam acceptate per mathematicos como Christiaan Huygens, Wallace, Wren e alteres. Durante le preparation de un edition revise de su Principia, Newton attribueva su lege de gravitate e su prime lege de motion a un serie de figuras historic.[34][35]

Nonobstante iste qualificationes, le theoria standard del historia del Revolution Scientific assevera que le seculo XVII esseva un periodo de cambios scientific revolutionary. Non solmente habeva revolutionari disveloppamentos theoretical e experimental, sed anque, lo que es ancora plus importante, le maniera in le qual scientistas laborava esseva radicalmente cambiate. Per exemplo, ben que indicios del concepto de inertia esseva suggere sporadicamente in le disputation antique sur le motion,[36][37] le puncto saliente es que le theoria de Newton differiva del comprehension antique in modos clave, tal como que un fortia externe esseva un requisito pro motion violent in le theoria aristotelic.[38]

Methodo scientific

Sub le methodo scientific como concepite in le seculo XVII, circunstantias natural e artificial esseva ponite de latere como un tradition de recerca de experimento systematic esseva gradualmente acceptate per le communitate scientific. Le philosophia de usar un approche inductive pro obtener cognoscentia—abandonar assumptiones e tentar observar con un mente aperte—contrastava con le approche anterie, aristotelic, de deduction, in le qual le analysi de factos cognoscite producerea un plus grande comprension. In practica, multe scientistas e philosophos credeva que un mescla san de ambos era necessitate—le disposition a questionar assumptiones, ma etiam a interpreter observationes que se presumeva haber alcun grado de validitate.

Al fin del Revolution Scientific, le mundo qualitative de philosophos qui legeva libros habeva cambiate a un mundo mechanical e mathematic que esseva cognoscite per recerca experimental. Ben que non sia ver que le scientia newtonian resembleva le scientia moderne in omne aspectos, illo la resembleva conceptualmente in multe manieras. Multe del characteristicas distinctive del scientia moderne, specialmente in relation al su institutionalisation e professionalisation, non deveniva standard usque le medio del seculo XIX.

Empirismo

Le principal modo de interaction con le mundo del tradition scientific aristotelic esseva per observation e le cercar de circumstantias "natural" a travese de rationamento. Conjunctemente con iste approche, il habeva le conviction que eventos rares que semblava contradictar modelos theoretical esseva aberrationes, narrante nihil super le natura tal como ille esseva "naturalmente". Durante le Revolution Scientific, perceptiones cambiate concernente le rolo del scientista in relation al natura e le valor de evidentia, experimental o observate, dirigeva verso un methodologia scientific in le qual le empirismo jocava un grande rolo.

Al comenciamento del Revolution Scientific, le empirismo jam habeva devenite un componente importante del scientia e philosophia natural. Pensatores precedente, incluse le philosopho nominalista del initio del seculo XIV, William de Ockham, habeva comenciate le movimento intellectual verso le empirismo.[39] Le termino "empirismo britannic" comenciava a esser usate pro describer differentias philosophic percipite inter duo de su fundatores, Francis Bacon, descrite como empirista, e René Descartes, qui esseva descrite como rationalista. Thomas Hobbes, George Berkeley, e David Hume esseva le principales exponentes de iste philosophia qui disveloppava un tradition empiric sophisticate como base del cognoscentia human.

Un formulation influente de empirismo esseva le obra de John Locke, "An Essay Concerning Human Understanding" (1689), in le qual ille affirmava que le unico ver cognoscentia accessibile al mente human esseva ille que se basava super experientia. Ille scribeva que le mente human esseva create como un "tabula rasa," un "tabula blanc," super le qual impressiones sensorial esseva registrate e le cognoscentia esseva construite a travese de un processo de reflection.

Contributiones de Bacon

Le bases philosophic del Revolution Scientific esseva presentate per Francis Bacon, qui ha essite nominate le patre del empirismo.[14] Su obras establiva e popularisava methodologias inductive pro investigation scientific, frequentemente appellate le methodo baconian, o simplicemente le methodo scientific. Su demanda pro un procedura planificate de investigation de tote cosas natural marcava un nove direction in le cadra rhetoric e theoretical pro le scientia, grande parte del qual ancora cerca conceptiones de un methodologia proprie hodie.[40]

Bacon proponeva un grande reformation de tote le processo de cognoscentia pro le promotion de le erudition divine e human, que ille appellava Instauratio Magna (Le Grande Instauration). Pro Bacon, iste reformation conducerea a un grande progresso in le scientia e un progenie de inventiones que alliviarea le miserias e necessitates del humanitate. Su Novum Organum esseva publicate in 1620, in le qual ille argumentava que le homine es "le ministro e interprete del natura", "cognoscentia e potentia human es synonymos", "effectos es producite per medio de instrumentos e auxiliares", "le homine, durante que ille opera, pote solmente applicar o remover corporas natural; le natura internemente effectua le resto", e "le natura pote esser comandate solmente per obeir a ille".[41] Ecce un abstracto del philosophia de iste obra, que per le cognoscentia del natura e le uso de instrumentos, le homine pote governar o dirigir le labor natural del natura pro producer resultatos definite. Assi, que le homine, cercante cognoscentia del natura, pote attinger potentia super illo — e ergo restabilir le "Imperio del Homine sur le creation", que habeva essite perdite per le Peccato Original insimul con le puritate original del homine. De iste maniera, ille credeva, le humanitate essera elevate supra conditiones de impotentia, paupertate e miseria, e entrar in un stato de pace, prosperitate e securitate.[42]

Pro iste objectivo de obtener cognoscentia e potentia sur le natura, Bacon delineava in iste obra un nove systema de logica que ille credeva esser superior al vetere modos de syllogismo, disveloppante su methodo scientific, consistente in proceduras pro isolamento del causa formal de un phenomenon (como calor, per exemplo) a travese de induction eliminative. Secundo ille, le philosopho debe proceder per rationamento inductive ab facto a axiom a lege physic. Ante iniciar iste induction, tamen, le inquirer debe librar su mente de certe false notiones o tendentias que distorque le veritate. In particular, ille trovava que le philosophia esseva troppo preoccupate con parolas, specialmente discurso e disputa, plus que observar vermente le mundo material: "Nam dum homines credunt rationem su reger parolas, de facto, parolas torna e reflecte lor potentia super le intellectu, e assi render le philosophia e le scientia sophistic e inactive."[43]

Bacon considerava que il es de maxim importance pro le scientia non perseverar in discussiones intellectual o cercar meremente objectivos contemplative, ma que illo debe laborar pro meliorar le vita del humanitate per producer nove inventiones, affirmante mesme "inventiones es etiam, quasi, nove creationes e imitationes del opera divine".[41] Ille explorava le character extensive e mundiales de inventiones, como le pressa de imprimir, le polvere de pucro, e le compasso. Nonobstante su influentia sur le methodologia scientific, ille rejectava theorias novel correcte tal como le magnetismo de William Gilbert, le heliocentrismo de Copernico, e le leges del motion planetari de Kepler.[44]

Experimentation scientific

Bacon describeva prime le methodo experimental.

Remane le experientia simple; que, si prehendite tal qual, es appellate accidente, si cercate, experimento. Le ver methodo de experientia primarmente illumina le candela [hypothese], e postea per medio del candela monstra le via [arrange e delimita le experimento]; comencianto como illo facite con experientia debite ordinate e digerite, non ineperte o erratic, e inde deducente axiomata [theorias], e ab axiomatas stabilitate iterum nove experimentos. — Francis Bacon. Novum Organum. 1620.[45] Gilbert esseva un advocato prime de iste methodo. Ille rejectava con passion tanto le philosophia aristotelic prevailing como le methodo scholastic de docentia universitari. Su libro "De Magnete" esseva scripte in 1600, e ille es considerate per alcunes como le patre del electricitate e magnetismo.[46] In iste obra, ille descripe multes de su experimentos con su modello de Terra nominate le terrella. Ex iste experimentos, ille concludeva que le Terra mesme esseva magnetic e que isto esseva le ration pro le quales compassos apunta al nord.

Diagramma de "De Magnete" per William Gilbert, un obra pionier de scientia experimental "De Magnete" esseva influential a causa del interesse inherente de su subjecto assi como pro le maniera rigorous in le qual Gilbert describe su experimentos e su rejection de theorias antique de magnetismo.[47] Secundo Thomas Thomson, "Le libro de Gilbert super magnetismo publicate in 1600, es un del excellente exemplos de philosophia inductive que jam ha essite presentate al mundo. Illo es plus notabile, proque illo precedeva le Novum Organum de Bacon, in le qual le methodo inductive de philosophar esseva explicate primarimente."[48]

Galileo Galilei ha essite nominate le "patre del astronomia observation modern,"[49] le "patre del physica modern,"[50] le "patre del scientia,"[51] e "le Patre del Scientia Moderne."[52] Su contributiones original al scientia del motion esseva facite per un combina innovative de experimento e mathematica.[53] Galileo esseva un del prime pensatores modern a declarar clarmente que le leges del natura es mathematic. In "The Assayer" ille scribeva "Le philosophia es scribite in iste grande libro, le universo ... Illo es scribite in le lingua del mathematica, e su characteres es triangulos, circulos, e altere figuras geometric;...."[54] Su analyses mathematic es un evolution plus avantiate de un tradition usate per le philosophos natural scholastic tarte, que Galileo apprendeva durante su studio de philosophia.[55] Ille ignorava le aristotelismo. In un senso plus large, su obra marcava un altere passo verso le separation eventual de scientia ab ambes philosophia e religione; un developmento major in le pensamento human. Ille esseva frequentemente disponite a cambiar su opiniones in concordantia con observation. Pro facer su experimentos, Galileo deberea establir standardes de longitud e tempore, de tal maniera que mesurationes facite in differente dies e in differente laboratorios poteva esser comparate de un maniera reproducibile. Isto forniva un fundamento reliable pro confirmar le leges mathematic usando rationamento inductive. Galileo monstrava un appreciation pro le relation inter mathematica, physica theoretical, e physica experimental. Ille comprehendeva le parabola, tanto in terminos de sectiones conic como in terminos del ordinate (y) variante como le quadrato del abscissa (x). Galilei affirmava que le parabola esseva le trajectoria theoreticamente ideal de un projectil accelerite uniformemente in absentia de friction e altere perturbationes. Ille concedeva que il existe limites al validitate de iste theoria, notante sur bases theoretical que un trajectoria de projectil de un dimension approximativemente equivalente a ille de le Terra non poterea possibilemente esser un parabola,[56] ma nonobstante ille manteneva que pro distantias usque al campo de action del artilleria de su epocha, le deviation de un trajectoria de projectil de un parabola esserea solmente assatis leve.[57][58]

Mathematisation

Le Aristotelicos affirmava que le scientia, secundo illes, se occupava del establimento de causas ver e necessari de cosas.[59] Usque al puncto que philosophos natural medieval usava problemas mathematic, illes limitava le studio social a analysi theoritic de velocitate local e altere aspectos del vita.[60] Le mesura effective de un quantitate physic e le comparation de iste mesura con un valor computate super le base de theorias esseva principalmente limitate al disciplinas mathematic de astronomia e optica in Europa.[61][62]

In le seculos 16 e 17, scientistas europee comenciava sempre plus a applicar mesuras quantitative al mensuration de phenomenonas physic sur le Terra. Galileo affirmava con fermitate que le mathematica provideva un sorte de certitude necessari que poteva esser comparate al Deo: "...in relation a istas pauco [propositiones mathematic] que le intellecto human comprende, io crede que su cognoscentia equala al Divin in certitude objective..."[63]

Galileo anticipa le concepto de un interpretation mathematic systematice del mundo in su libro "Il Saggiatore":

Le philosophia [i.e., physic] es scribite in iste grande libro — io intende le universo — que sta continualmente aperite ante nostre oculos, ma illo non pote esser comprehendite a minus que on apprende primarimente a comprender le lingua e interpretar le characteres in le quales illo es scribite. Illo es scribite in le lingua del mathematica, e su characteres es triangulos, circulos, e altere figuras geometric, sin le quales illo es humanemente impossibile comprender un singule parola; sin istos, on erra circumvagate in un labyrintho obscur.[64]

In 1591, François Viète publicava "In Artem Analyticem Isagoge", que dava le prime notation symbolic de parametres in algebra. Le disveloppamento del calculo infinitesimal per Newton aperi nove applicationes del methodos mathematic al scientia. Newton ensegnava que le theoria scientific debe esser juxtaponite con experimentation rigorous, le qual deveniva le clave del scientia moderne.

Philosophia mechanic

Aristoteles recognosceva quatro tipos de causas, e, ubi applicabile, le plus importante inter illos es le "causa final". Le causa final esseva le scopo, meta, o intention de alcun processo natural o cosa facite per le homine. Usque al Revolution Scientific, il esseva assatis natural vider tales scopos, como le crescimento de un infante, pro exemplo, conducente a un adulto mature. Intelligentialitate esseva attribuite solmente al intention de artefactos facite per le homine; illo non esseva attribuite a altere animales o al natura.

In le "philosophia mechanical", nulle campo o action a distantia es permittite, particulas o corpusculos de materia es fundamentalmente inert. Le motio es causate per collision physicamente directe. Ubi previemente substantias natural esseva comprehendite organicamente, le philosophos mechanical les considerava como machinas.[65] Como resultado, le theoria de Newton pareva como un typo de retorno a "action mysteriose a distantia". Secundo Thomas Kuhn, Newton e Descartes defendeva le principio teleologic que Deo conservava le quantitate de motio in le universo:

La gravitate, interpretate como un attraction innate inter cata par de particulas de materia, esseva un qualitate occult del mesme maniera como le "tendentia a cader" del scholasticos lo esseva.... Per le medio del seculo XVIII, iste interpretation esseva quasi universalmente acceptate, e le resultato esseva un ver reversion (que non es le mesme que un retrogradation) a un standard scholastic. Attractions e repulsiones innate se juncteva a dimension, forma, position e motio como proprietates primariamente irreducibile de materia.[66]

Newton attribueva specificemente le potentia inherent de inertia al materia, contra le theoria mechanicista que le materia non ha potentias inherent. Ma, durante que Newton negava vehementemente que le gravitate esseva un potentia inherent del materia, su collaborator Roger Cotes faceva le gravitate anque un potentia inherent del materia, como illo esseva presentate in su famose praefation al edition de 1713 del "Principia" que ille editava, e que contradiceva Newton. E esseva le interpretation del gravitate per Cotes e non per Newton que deveniva acceptate.

Institutionalisation

Le prime passos verso le institutionalisation del investigation scientific e su dissemination assumeva le forma del creation de societates, ubi nove discoperimentos esseva presentate, discutite e publicate. Le prime societate scientific que esseva establite esseva le Royal Society de London. Isto resultava ex un gruppo previe, concentrate circa Gresham College in le annos 1640 e 1650. Secundo un historia del college:

Le rete scientific que se concentrava circa Gresham College jocava un rolo crucial in le reuniones que conducerea al formation del Royal Society.[67]

Iste medices e philosophos natural esseva influentiate per le "nova scientia", como promoteva per Bacon in su Nova Atlantis, ab circa le 1645. Un gruppo cognoscite como "The Philosophical Society of Oxford" esseva dirigite sub un serie de regulas ancora retainite per le Bibliotheca Bodleian.[68]

Le 28 de novembre 1660, le "committee de 12 de 1660" annunciava le formation de un "Collegio pro le Promotion de Scientia Physico-Mathematic Experimental", que se reunirea hebdomadalmente pro discuter scientia e realisar experimentos. Al secunde reunion, Robert Moray annunciava que le Rey Charles approbava le congregationes, e un charta royal esseva signate le 15 de julio 1662 pro crear le "Royal Society of London", con Lord Brouncker como le prime presidente. Un secunde charta royal esseva signate le 23 de april 1663, con le rege nominate como le fundator e con le nomine de "the Royal Society of London for the Improvement of Natural Knowledge"; Robert Hooke esseva nominate como conservator de experimentos in novembre. Iste favor royal initial ha continuante, e desde alora cata monarcha ha essite le patrono del societate.[69]

Le Academia de Scientias Francese esseva establite in 1666. Le prime secretario del societate esseva Henry Oldenburg. Su prime reuniones includerea experimentos realisate primemente per Hooke e postea per Denis Papin, qui esseva nominate in 1684. Iste experimentos variava in lor thema e esseva importante in alicun casos e trivial in alteres.[70] Le societate comenciava le publication de Philosophical Transactions ab 1665, le plus antique e longe existente jornal scientific in le mundo, que establiva le principios importante de prioritata scientific e revision per pares.[71]

Le Francese establiva le Academia de Scientias in 1666. In contrasto con le origines private de su equivalente britannic, le academia esseva fundate como un organismo governamental per Jean-Baptiste Colbert. Su regulas esseva fixate in 1699 per le Rey Louis XIV, quando ille reciveva le nomine de 'Academia Royal de Scientias' e esseva installate in le Louvre de Paris.

Nove ideas

Inquanto le Revolution Scientific non esseva marcate per un singule cambio, le sequente nove ideas contribueva a lo que es cognoscite como le Revolution Scientific. Multes de illos esseva revolutiones in lor proprie campos.

Astronomia

Heliocentrismo

Pro quasi cinque millennios, le modelo geocentric del Terra como le centro del universo esseva acceptate per omne excepte paucissime astronomos. In le cosmologia de Aristotele, le position central del Terra forsan esseva minus significante que su identification como un reino de imperfection, inconstantia, irregularitate, e cambio, al contrario del "caelos" (Luna, Sol, planetas, stellas), que esseva regardate como perfecte, permanente, inalterabile, e, in le pensiero religiose, le reino de esseres celestial. Le Terra mesme esseva composta de differente material, le quatro elementos "terra", "aqua", "foc" e "aer", durante que sufficientemente alte super su superficie (approximativemente le orbita del Luna), le caelos esseva composte de un differente substantia cognoscite como "aethere". Le modelo heliocentric que lo remplaciava involveva le displacemento radical del Terra verso un orbita circum le Sol; compartir un position con le altere planetas implicava un universo de componentes celestial facite del mesme substantias alterabile como le Terra. Le motiones celestial non necessitava plus esser governate per un perfection theoric, limitate a orbitas circular.

Le prime passos verso le institutionalisation del investigation scientific e su dissemination prendeva le forma del establimento de societates, ubi nove discoverimentos esseva enunciate, discutite, e publicate. Le prime societate scientific a esser establite esseva le Royal Society de London. Isto derivava ex un gruppo previe concentrate circa Gresham College in le annos 1640 e 1650. Secundo un historia del collegio:

Le rete scientific que se centrava in Gresham College jocava un parte crucial in le reuniones que conducea al formation del Royal Society.

Iste medicos e philosophos natural esseva influentiate per le "nova scientia", como promovite per Bacon in su Nova Atlantis, desde approximativemente 1645. Un gruppo cognoscite como Le Societate Philosophic de Oxford esseva gestionate sub un serie de regulas que ancora es retinite per le Bibliotheca Bodleian. Le 28 de novembre 1660, le "committee de 12 de 1660" annunciava le formation de un "Collegio pro le Promotion del Scientia Physico-Mathematic Experimental", que se incontrarea hebdomadalmente pro discuter scientia e facer experimentos. Al secunde reunion, Robert Moray annunciava que le rege Carlos approbava le congregationes, e un carta royal esseva signate le 15 de julio 1662 pro crear le "Royal Society de London", con Lord Brouncker como le prime presidente. Un secunde carta royal esseva signate le 23 de april 1663, con le rege notate como le fundator e con le nomine de "le Royal Society de London pro le Melioration del Scientia Natural"; Robert Hooke esseva nominate como curator de experimentos in novembre. Iste favor initial royal ha continuato, e desde alora cata monarca ha essite le patrono del societate.

Le prime secretario del societate esseva Henry Oldenburg. Su prime reuniones includeva experimentos realisate prime per Hooke e postea per Denis Papin, qui esseva nominate in 1684. Iste experimentos variava in lor area de subjecto e esseva importante in certe casos e trivial in alteres. Le societate comenciava le publication del Philosophical Transactions ab 1665, le jornal scientific le plus vetule e longe durabile in le mundo, que establiva le importantissime principios de prioritate scientific e revision per pares.

Le Francese establiva le Academia de Scientias in 1666. Al contrario del origines private de su counterparte britannic, le academia esseva fundate como un organismo governamental per Jean-Baptiste Colbert. Su regulas esseva definite in 1699 per le rege Ludovic XIV, quando ille recipiva le nomine de 'Royal Academy of Sciences' e esseva installate in le Louvre de Paris.

Gravitation

Newton anque disveloppava le theoria del gravitation. In 1679, Newton comenciava a considerar le gravitation e su effecto sur le orbitas del planetas in referentia a le lege planetary de Kepler. Isto sequeva un stimulation per un breve cambio de litteras in 1679–80 con Hooke, aperiente un correspondentia intente a elicitar contributiones de Newton al transactiones del Royal Society. Le reawakening interesse de Newton in themas astronomic reciveva plus stimulation per le apparition de un cometa in le hyeme de 1680–81, sur le qual ille correspondeva con John Flamsteed. Post le communicationes con Hooke, Newton elaborava un demonstration que le forma elliptic de orbitas planetary resultarea de un fortia centripetal inversemente proportional al quadrato del vector de radius. Newton communicava su resultados a Edmond Halley e al Royal Society in De motu corporum in gyrum in 1684. Iste tractato contineva le nucleo que Newton disveloppava e expandeva pro formar le Principia.

Le Principia esseva publicate le 5 de julio 1687 con encouragemento e adjuta financial de Halley. In iste obra, Newton enuncia le tres leges universal del motion que contribueva a multes avantias durante le Revolution Industrial que ben tosto sequeva e que non esserea superate per plus de 200 annos. Multes de iste avantias continua a esser le base de technologias non-relativistic in le mundo moderne. Ille usava le parola latino gravitas (ponder) pro le effecto que deveniva cognoscite como gravitate e definiva le lege de gravitation universal.

Le postulato de Newton de un fortia invisible capace de ager sur vastissime distantias faceva que ille esseva criticate pro introducer "agentias occulte" in le scientia. Postea, in le secunde edition del Principia (1713), Newton rejegeva firmemente iste criticas in un "Scholium General" concludente, scribente que il esseva sufficente que le phenomenas implicava un attraction gravitational, como ille faceva; sed illes non indicava usque nunc le causa de isto, e il esseva tanto nonnecessari como nonappropriate formular hypotheses super cosas que non esseva implicite per le phenomenas. (In iste loco, Newton usava le expression que deveniva famose: "hypotheses non fingo").

=== Biologia e medicina Le scripturas del medico greco Galeno habeva dominante le pensamento medical european pro plus de un millennio. Le scholare flamenco Andreas Vesalius demonstrateva errores in le ideas de Galeno. Vesalius dissectava cadaveres human, ubi Galeno dissectava cadaveres de animales. Publicate in 1543, le De humani corporis fabrica de Vesalius esseva un obra revolvente de anatomia human. Illo emphasava le prioritate del dissection e lo que deveniva cognoscite como le vision "anatomic" del corpore, vidente le functionamento interne human como un structura essenzialmente corporeal replete con organos arrangiate in spatio tridimensional. Isto esseva in contrasto nette con multe de los modellas anatomic usate previemente, que habeva elementos galenic/ aristotelic e anque elementos de astrologia.

In addition al prime bon description del os sphenoide, Vesalius monstrava que le sternum consiste de tres portiones e le sacro de cinque o sex; e ille describeva precise le vestibulo in le interior del os temporal. Ille verificava le observation de Etienne sur le valvulas del venas hepatic, describente le vena azigos e discoperiente le canale que passa in le fetus inter le vena umbilical e le vena cava, desde nunc nominate ducto venose. Ille describeva le omento e su connectiones con le stomaco, le splen e le colon; offriva le prime opiniones correcte del structura del pyloro; observava le parve dimension del appendix cecal in le homine; forniva le prime bon description del mediastino e pleura e le plenissime description del anatomia del cerebro que totevia se promoveva.

Ante Vesalius, le notas anatomic de Alessandro Achillini monstrava un description detaliate del corpore human e comparava lo que ille habeva trovate durante su dissectiones con lo que alteres como Galeno e Avicenna habeva trovate e notava lor similaritates e differentias. Niccolo Massa esseva un anatomista italiano qui scribeva un prime texto de anatomia, Anatomiae Libri Introductorius, in 1536, describente le liquido cerebrospinal e essente le autor de plure obras medic. Jean Fernel esseva un medic francese qui introduciva le termino "physiologia" pro describer le studio del function del corpore e esseva le prime persona a describer le canal spinal.

Plus travagliante travalio esseva facite per William Harvey, qui publicava De Motu Cordis in 1628. Harvey faceva un analyse detaliate del structura general del corde, procedente a un analyse del arterias, monstrante como lor pulsation depende del contraction del ventriculo sinistre, durante que le contraction del ventriculo dextre propelle su carga de sanguine in le arteria pulmonari. Ille notava que le duo ventriculos moveva quasi simultaneemente e non independentemente como habeva essite pensate previemente per su precessores.

Harvey estimava le capacitate del corde, quanto sanguine es expellite per cata pompamento del corde, e le numero de vices que le corde batte in medie hora. Ex iste estimationes, ille monstrava que secundo le theoria de Galeno que le sanguine esseva continualmente producite in le ficato, le absurde grande cifra de 540 libras de sanguine deberia esser producite cata die. Habente iste simple proportion mathematic a mano, que implicarea un rolo apparentemente impossibile pro le ficato, Harvey proceedeva a monstrare como le sanguine circulava in un circulo per medie de innumerabile experimentos initialmente facite sur serpentes e pisces: ligante lor venas e arterias in periodos de tempore separate, Harvey notava le modificationes que occurreva; de facto, como ille ligava le venas, le corde deveniva vacue, durante que como ille faceva le mesme al arterias, le organo deveniva inflamate. Iste processo esseva postea facite sur le corpore humano: le medico ligava un ligatura stricte sur le brachio superior de un persona. Isto prohibiva le fluxo sanguin del arterias e le venas. Quando isto esseva facite, le brachio sub le ligatura esseva frigide e pallide, durante que supra le ligatura illo esseva calide e inflamate. Le ligatura esseva loosate levemente, lo que permetteva le fluxo de sanguine del arterias in le brachio, alicunde le arterias es plus profunde in le carne que le venas. Quando isto esseva facite, le effecto contrari esseva vidite in le brachio inferior. Illo esseva ora calide e inflamate. Le venas anque deveniva plus visible, proque ora illos esseva plen de sanguine.

Diverse altere progressos in le comprehension e practica medical esseva facite. Le medic francese Pierre Fauchard initiava le scientia dentari tal como lo cognosce nos hodie, e ille ha essite nominate "le patre del dentisteria moderne". Le chirurgo Ambroise Paré esseva un lider in technicas chirurgic e medicina de campo de battalia, specialmente le tractamento de vulneras, e Herman Boerhaave es occasionalmente referite como un "patre del physiologia" a causa de su excellentia in le ensegnamento in Leida e su tractato Institutiones medicae (1708).

Chimia

Le chimia, e su antecedente alchimia, deveniva un aspecto crescentemente importante del pensamento scientific durante le seculos XVI e XVII. Le importance del chimia es indicate per le gama de eruditos prominente qui participava activemente in recerca chimic. Inter illes esseva le astronomo Tycho Brahe,[93] le physico chimico Paracelsus, Robert Boyle, Thomas Browne e Isaac Newton. A differentia del philosophia mechanical, le philosophia chimic accentuava le potentias active del materia, que le alchimistas exprimeva frequentemente in terminos de principios vital o active—in le spirites que operate in le natura.[94]

Tentativas practic pro meliorar le refinemento de minerales e lor extraction pro fusionar metallos esseva un fonte importante de information pro le prime chimicos in le seculo XVI, inter illes Georgius Agricola, qui publicava su grande obra De re metallica in 1556.[95] Su obra descripe le processos altamente developpate e complexe de miniera de minerales metallic, extraction de metallos e metallurgia de ille epocha. Su approchantia removeva le mysticismo associate con le thema, creante le base practic sur le qual alteres poteva construer.[96]

Le chimiste Robert Boyle es considerate haber raffinate le methodo scientific moderne pro alchimia e haber separite le chimia ulteriormente del alchimia.[97] Ben que su recerca ha radices clar in le tradition alchimic, Boyle es largemente considerate hodie como le prime chimiste moderne e, pro iste motivo, un del fundatores del chimia moderne, e un del pioneros del methodo scientific experimental moderne. Ben que Boyle non esseva le discoperitor original, ille es meli cognite pro le lege de Boyle, que ille presentava in 1662:[98] le lege describe le relation inversemente proportional inter le pression absolute e volumine de un gas, si le temperatura es mantenite constante in un systema claudite.[99]

Boyle es etiam credite pro su publication importantissime The Sceptical Chymist in 1661, que es vidite como un libro fundamental in le campo del chimia. In iste obra, Boyle presenta su hypothese que cata phenomeno esseva le resultado de collisiones de particulas in motion. Boyle incitava le chimicos a experimentar e asseriva que experimentos negava le limitante de elementos chimic solmente al quatro classic: terra, foco, aer, e aqua. Ille anque supplicava que le chimia cessava de esser subalterne a medicina o alchimia, e elevava se al stato de un scientia. Importante, ille defendeva un approcha rigorose al experimento scientific: ille credeva que omne theorias deberea esser testate experimentalmente ante esser considerate como ver. Le obra contine alcun del prime ideas moderne sur atomos, molecules, e reactiones chimic, e marca le initio del chimia moderne.

Physica

Optica

In 1604, Johannes Kepler publicava Astronomiae Pars Optica (La Parte Optica de Astronomia). In illo, ille descripe le lege del quadrato invers del intensitate de luce, le reflexion per speculos plan e curve, e le principios de cameras perforate, alsi como le implicationes astronomic de optica tal como parallasse e le dimensiones apparente de corporas celestial. Astronomiae Pars Optica es generalmente recognoscite como le fundamento del optica moderne.[100]

In 1621, Willebrord Snellius reperiva le lege mathematic de refractia, ora cognoscite como le lege de Snell, que anteriormente habeva essite publicate in le anno 984 per Ibn Sahl. Postea, René Descartes monstrava, per medio de construction geometric e le lege de refractia (també cognoscite como lege de Descartes), que le radius angular de un arcu iris es de 42° (i.e., le angulo subtendite al oculo per le bordo del arcu iris e le centro del arcu iris es de 42°).[101] Ille anque discoperiva independentemente le lege de reflexion, e su essayo sur optica esseva le prime mention publicate de iste lege. Christiaan Huygens scribeva plure obras in le campo de optica. Inter istas, on trova le Opera reliqua (també cognoscite como Christiani Hugenii Zuilichemii, dum viveret Zelhemii toparchae, opuscula posthuma) e le Traité de la lumière.

Newton investigava le refractia del luce, demonstrante que un prisma pote decomponer le luce alba in un spectrum de colores, e que un lentia e un secunde prisma pote recomponer le spectrum multicolor in luce alba. Ille anque monstrava que le luce colorate non cambia su proprietates al separar un fasciculo colorate e brillar lo sur diversos objectos. Newton notava que, independentemente si illo esseva reflectite, diffuse o transmitte, illo conservava le mesme color. Assi, ille observava que le color es le resultato de objectos que interactiona con luce ja colorate, e non le objectos generate le color ipse. Isto es cognoscite como le theoria del color de Newton. De iste travalio, ille concludeva que cata telescopio refractante suffrerea de dispersion del luce in colores. Le interesse del Royal Society lo incoragiava a publicar su notas "De Coloribus". Newton argumentava que le luce se componerea de particulas o corpusculos que refracta accelerante verso le medio plus dense, ma ille deviva associar los con ondas pro explicar le diffraction del luce.

In su Hypothesi de Luce de 1675, Newton proponava le existentia de l'eter pro transmitter fortias inter particulas. In 1704, Newton publicava "Opticks", in le qual ille exponite su theoria corpuscular del luce. Ille considerava que le luce se compone de corpusculos extrememente subtile, que le materia ordinari consiste de corpusculos plus grosse, e ille speculava que, per un sorte de transmutation alchemic, "Non pote corpora grosse e luce converter se le un in le altere, ...e non pote corpora recipere multo de lor activitate ab le particulas de luce que entra in lor composition?"[102]

Antonie van Leeuwenhoek construeva potentissime microscopes con un sol lente e faceva observationes extensive que ille publicava circa 1660, pavimentante le via pro le scientia de microbiologia.

Electricitate

Guilielmo Gilberto, in "De Magnete," inventava le parola Neo-Latine "electricus" ex ἤλεκτρον (elektron), le parola Greco pro "ambra." Gilberto faceva multes experimentos electric attentemente, in le curso del quales ille discoperiva que multe substantias, excepte ambra, tal como sulphure, cera, vitro, etc.,[103] habeva le capacitate de manifestar proprietates electric. Gilberto notava que un corpore calefacte perdeva su electricitate e que humiditate impediva le electrification de omne corpora. Ille observava que substantias electrisate attrahiva omne altere substantias indiscriminatemente, durante que un magnete attrahiva solmente ferro. Le multe scopertas de iste natura conferiva a Gilberto le titulo de fundator del scientia electric.[104] Investigante le fortias sur un aiguille metallic levi, in equilibrio super un puncto, ille ampliava le lista de corpora electric e discoperiva que multe substantias, incluse metallios e magnetos natural, monstrava nulle fortias attractive quando friccate. Ille notava que le tempore sec con vento de nord o de oriente esseva le condition atmospheric le plus favorabile pro exhibir phenomena electric—un observation susceptibile de miscomprehension usque que le differentia inter conductor e isolator esseva comprehendite.[105]

Robertus Boyle frequentava le nove scientia del electricitate e addava plure substantias al lista de electricos de Gilberto. Ille lasciava un detallate relation de su investigationes sub le titulo "Experimentos sur le Origine del Electricitate."[105] In 1675, Boyle affirmava que attraction e repulsion electric pote operar trans un vacuo. Un de su importantissime discopertas esseva que corpora electric in un vacuo attraherea substantias leves, indicante que le effecto electric non dependeva de le aere como medio.[103][104][106][107][108]

Isto esseva sequite in 1660 per Otto von Guericke, qui inventava un generator electrostatic primeve. Al fin del seculo 17, cercatores habeva disveloppate medias practic de generar electricitate per friction con un generator electrostatic, ma le disveloppamento de machinas electrostatic non comenciava seriosemente usque le seculo 18, quando illos deveniva instrumentos fundamental in le studios sur le scientia del electricitate. Le prime uso del parola "electricitate" es attribuite a Thomas Browne in su obra de 1646, "Pseudodoxia Epidemica." In 1729, Stephanus Gray demonstrava que electricitate pote esser "transmittite" per filamentas metallic.[109]

Dispositivos Mechanic

Como adjuta al investigation scientific, diverse utensiles, instrumentos de mesura e calculatores esseva disveloppate in iste periodo.

Calculatores

Un set de Ossos de Napier, un prime calculatore inventate per John Napier John Napier introduciva logarithmos como un potentia instrumento mathematic. Con le adjuta de Henry Briggs, lor tabulas logarithmic representava un avanto computational que rendeva le calculos manual plus rapide.[110] Su Ossos de Napier usava un serie de stecas numerate como un utensile de multiplication usante le systema de multiplication de grilia. Le cammino esseva aperite a subsequentes avantes scientific, particularmente in astronomia e dynamica.

A Oxford University, Edmund Gunter construeva le prime dispositivo analogic pro adjutar computation. Le 'Scala de Gunter' era un grande scala plan, incise con varios scalas o lineas. Lineas natural, tal como le linea de chordas, le linea de senos e tangentias es locates a un latere del scala e le correspondentias artificial o logarithmic se trovava al altere latere. Iste utensile de calculation esseva un precursor del regula de calculo. Il esseva William Oughtred qui primarimente usava duo tal scalas glissante le un con le altere pro facer multiplication e division directe e, assi, es creditate como le inventor del regula de calculo in 1622.

Blaise Pascal inventava le calculatore mechanic in 1642.[111] Le introduction de su Pascalina in 1645 initiava le disveloppamento de calculatores mechanic, prime in Europa e postea in tote le mundo.[112][113] Gottfried Leibniz, basante se super le labor de Pascal, deveniva un del inventores plus prolific in le campo de calculatores mechanic; ille esseva le prime a describer un calculatore con rotas dentate in 1685,[114] e ille inventava le rota de Leibniz, usate in le arithmometro, le prime calculatore mechanic mass-producite. Ille etiam perfectionava le systema de numeration binari, le fundamento de quasi totes le architecturas de computatores moderne.[115]

John Hadley esseva le inventor del octante, le precursor del sextante (inventate per John Bird), que meliorava considerablemente le scientia de navigation.

Machinas Industrial

Le Machina de Savery de 1698 esseva le prime machina de vapor reussite. Denis Papin esseva meli cognite pro su invento pioner del digester de vapor, le antecessor del machina de vapor.[116][117] Le prime machina de vapor funcional esseva patentate in 1698 per le inventor anglese Thomas Savery, como "...un nove invento pro elevar aqua e causar motion a omne typo de labor de molino per le fortia impellente del foco, que essera de grande utilitate e avantagio pro drenar minas, provider urbes con aqua, e pro le operation de omne typo de molinos ubi illes non ha le beneficio de aqua o ventos constante."[118] Le invento esseva demonstrate al Royal Society le 14 de junio 1699, e le machina esseva describite per Savery in su libro "Le Amico del Minero; o, Un Machina pro Elevar Aqua per Foco" (1702),[119] in le qual ille affirmava que poteva pompas aqua foras de minas. Thomas Newcomen perfectionava le machina de vapor practic pro pompar aqua, le machina de vapor de Newcomen. Consequentemente, Newcomen pote esser considerate como un antecessor del Revolution Industrial.[120]

Abraham Darby I esseva le prime, e le plus famose, de tres generationes del familia Darby qui jocava un rolo importante in le Revolution Industrial. Ille disveloppava un methodo de producer ferro de grado superior in un furno de fusione alimentate per coque in vice de carbon de lignito. Isto representava un passo importante in le production de ferro como materia prima pro le Revolution Industrial.

Telescopios

Telescopios refractive appareva pro le prime vice in le Nederlandias in 1608, apparentemente le resultato de experimentos per fabricatores de spectaculos con lentos. Le inventor es incognite, ma Hans Lipperhey demandava le prime patent, sequite per Jacob Metius de Alkmaar.[121] Galileo esseva un del prime scientistas a usar iste instrumento pro su observationes astronomic in 1609.[122] Le telescopio reflector esseva describite per James Gregory in su libro "Optica Promota" (1663). Ille argumentava que un speculo formate como le parte de un section conic corrigeria le aberration spheric que deturpava le precision del telescopios refractive. Su designo, le "telescopio gregorian", tamen, remaneva non-construite.

In 1666, Newton argumentava que le defectos del telescopio refractive esseva fundamental proque le lente refractava le lumine de differente colores de maniera differente. Ille concludeva que le lumine non poteva esser refractate per un lente sin causar aberrationes cromatic.[123] Ex iste experimentos, Newton concludeva que nulle melioramento poteva esser facite in le telescopio refractive.[124] Tamen, ille poteva demonstrar que le angulo de reflection remaneva le mesme pro omne colores, assi ille decideva a construer un telescopio reflector.[125] Illo esseva complete in 1668 e es le plus ancian telescopio reflector functional cognoscite.[126] 50 annos postea, Hadley disveloppava methodos pro producer speculos objective aspheric e parabolic con precision pro telescopios reflector, construente le prime telescopio Newtonian parabolic e un telescopio gregorian con speculos formate accuratemente.[127][128] Illos esseva demonstrate con successo al Royal Society.[129]

Altere Dispositivos

Pompa de aere construite per Robert Boyle. Multe nove instrumentos esseva devise in iste periodo, le quales grandemente adjuvava in le expansion del cognoscentia scientific.

Le invento del bomba de vacuo aperiva le cammino pro le experimentos de Robert Boyle e Robert Hooke sur le natura del vacuo e le pression atmospheric. Le prime tal dispositivo esseva facite per Otto von Guericke in 1654. Illo consisteva de un piston e un cylindro de pistone con valvulas que poteva succionar le aere de qualcunque recipiente al qual illo esseva connectite. In 1657, ille extraheva le aere ex duo hemispherios coniuncte e demonstrava que un equipa de dece-sex caballos non poteva separar los.[130] Le construction del bomba de aere esseva meliorate grandemente per Hooke in 1658.[131]

Evangelista Torricelli inventava le barometro de mercurio in 1643. Le motivation pro le invento esseva meliorar le bombas de suction que esseva usate pro elevar aqua ex le minas. Torricelli construeva un tubo selate plen con mercurio, installate verticalmente in un basino del mesme substantia. Le columna de mercurio cadeva verso le basso, creante un vacuo torricellian superne.[132]

Material, construction, e esthetica

Instrumentos conservate de iste periodo[133][134][135][136] tende a esser facite de metalls durabile como bronzo, oro, o aciero, ben que exemplos como telescopios[137] facite de ligno, carton, o con componentes de cuero existe.[138] Illos instrumentos que existe in collectiones hodie tende a esser exemplares robuste, facite per artifices habil pro e al costo de patronos affluent.[139] Illos pote haber essite commissionate como exhibitiones de ricchessa. Alsi, le instrumentos preservate in collectiones poterea non haber recipite un uso intensive in labor scientific; instrumentos que habeva visibilmente recipite uso intensive esseva typicalmente destruite, considerate inapte pro exhibition, o exclude del collectiones toto.[140] On postula alsi que le instrumentos scientific preservate in multe collectiones esseva seligite proque illos esseva plus attractive a collectores, per lor ornamento, lor portabilitate, o lor fabrication con material de qualitate superior.[141]

Bombas de aere integre es particularmente rar.[142] Le bomba a dextera includeva un sphera de vitro pro permitter demonstrationes dentro del camera de vacuo, un uso commun. Le base esseva de ligno, e le bomba cylindric esseva de bronzo.[143] Altre camaras de vacuo que ha survivite esseva facite de hemispherios de bronzo.[144]

Fabricatores de instrumentos del tardo seculo 17 e principio del seculo 18 esseva commissionate per organisationes qui cercava adjuta con navigation, levation de plano, guerra, e observation astronomic.[142] Le augmentation in usos pro tal instrumentos, e lor uso generalisate in exploration global e conflictos, creava un necessitate de nove methodos de fabrication e reparation, le quales esseva satisfacite per le Revolution Industrial.[140]

Criticas

Le idea que le scientia moderne occurreva como un revolution ha essite debattite inter historicos.[145] Un debilitate del idea de un revolution scientific es le manco de un approchio systematic al question del cognoscentia in le periodo inter le seculos 14 e 17,[146] conduce a miscomprehensiones sur le valor e rolo de autores moderne. De iste puncto de vista, le these del continuitate es le hypothesis que il non habeva un discontinuitate radical inter le disveloppamento intellectual del Medievo e le disveloppamentos in le Renaissance e le periodo moderne initial, e illo ha essite profunde e largemente documentate per le obras de scholares como Pierre Duhem, John Hermann Randall, Alistair Crombie e William A. Wallace, qui probava le preexistencia de un amplie gamma de ideas usate per le sequitores del these del Revolution Scientific pro substantiar lor asseres. Assi, le idea de un revolution scientific sequente le Renaissance es—secundo le these del continuitate—un mytho. Alcun theoristas del continuitate indica revolutiones intellectual plus prime in le Medievo, generalmente referente a un Renaissance european del seculo 12[147][148] o un revolution scientific medieval musulman,[149][150][151] como un signo de continuitate.[152]

Un altere puncto de vista contrari ha essite recentemente proponite per Arun Bala in su historia dialogic del nascentia del scientia moderne. Bala propone que le cambios involve in le Revolution Scientific—le revolution verso le realismo mathematic, le philosophia mechanic, le atomismo, le rolo central assignate al Sol in le heliocentrismo copernican—debe esser vidite como radicate in influentias multicultural in Europa. Ille vede influentias specific in le theoria physic optical de Alhazen, le technologias mechanic chines que portava al perception del mundo como un machina, le systema de numeration hindu-arabe, que portava implicitemente un nove modo de pensar atomic mathematic, e le heliocentrismo radicate in ideas religiose antique e associate con le hermetismo.[153] Bala argumenta que per ignorar tal impactos multicultural nos ha essite guidate a un conception eurocentric del Revolution Scientific.[154] Tamen, ille dice: "Le facitores del revolution—Copernico, Kepler, Galileo, Descartes, Newton, e multes alteres—habeva a appropriate selective ideas pertinente, transformar los, e crear nove conceptos auxiliar pro completer lor labor... In le ultime analyse, ben que le revolution se basa super un fundamento multicultural, illo es le achievemento de europeos in Europa."[155] Criticos nota que, mancante evidentia documentary de transmission de ideas scientific specific, le modelo de Bala remanera "un hypothesis de labor, non un conclusion".[156]

Un tertie approchio prende le termino "Renaissance" literalmente como un "renascentia". Un studio plus approfondite del philosophia greco e del mathematica greco demonstra que quasi totes le resultatos appellate revolutive del appellate Revolution Scientific esseva in realitate restatimentos de ideas que in multe casos esseva plus vetule que illos de Aristotele e in quasi totes le casos al minus tan vetule como Archimede. Aristotele mesme argue mesmo contra alcun del ideas que esseva propalate durante le Revolution Scientific, como le heliocentrismo. Le ideas fundamental del methodo scientific esseva ben cognite a Archimede e su contemporaneos, como demostrate per le discopertamento del levitate. Iste approchio al Revolution Scientific reduce lo a un periodo de reapprender de ideas classic que es multo un extension del Renaissance. Iste viso non denega que un cambio occurreva ma argumenta que illo esseva un reaffermation de cognition previe (un renascentia) e non le creation de nove cognition. Illo cita declarationes de Newton, Copernico e alteres in favore del vision pythagorean como evidentia.[157][158]

In un plus recente analysi del Revolution Scientific durante iste periodo, il ha habite critica del dominio del scientistas masculin de ille tempore.[159] Feminas scholares non habeva le opportunitates que un scholare masculin haberea habite, e le incorporation del travalio de feminas in le scientias durante iste periodo tende a esser obscuro. Scholares