Appendix Probi
Le Appendix Probi es un texto del tertie seculo post Christo. Illo lista errores frequente in le latino scripte de ille tempore. In iste errores, nos pote observar le tendentias in le grammatica e pronunciation del latino vulgar contemporari, le qual influentiava le scripto del gente. Le correctiones de iste errores nos permitte de comprender como le latino se evolveva a ille tempore.
Appendix Probi |
---|
instantia de: list[*], obra scripte[*] |
|
Cambios phonologic
modificarLe instructiones "passim non passi" e "numquam non numqua" dice al lector que tal parolas in latino classic se scribe con un -M final. Iste error commun de orthographia nos informa que le -M final del parolas habeva devenite silente. Le Appendix Probi es plen de tal evidentia pro cambios phonologic. Iste evidentia pote divider se in le sequente categorias:
- un processo de syncope, le perdita de vocales sin emphase ("masculus non masclus")
- le fusion inter le E longe e I curte ("vinea non vinia")
- le equalisation de O e U ("coluber non colober") e de E e I ("dimidius non demedius")
- regularisation de formas irregular ("glis non glirus")
- regularisation e emphase de formas con genere ("pauper mulier non paupera mulier")
- equalisation del B e V inter vocales ("bravium non brabium")
- le substitution de diminutivos pro compensar perditas phonologic ("auris non oricla, neptis non nepticla")
- le perdita del nasales in le syllaba final ("mensa non mesa") o lor insertion como forma de hypercorrection ("formosus non formunsus").
- le perdita del H initial ("hostiae non ostiae", ben que isto es un hypercorrection) e intra parolas ("adhuc non aduc").
Multe formas castigate in le Appendix Probi deveniva le formas productive in le linguas romanic, como espaniol nunca ab numquam. Pro un exemplo multo productive, oricla (del latino classic auricula, diminutivo de auris) es le origine del francese oreille, catalano orella, espaniol oreja, italiano orecchia, romaniano ureche, portugese orelha — e non le forma auris del latino classic, al qual le "aure" de Interlingua se basa.