Bison bonasus

Il non ha versiones revidite de iste pagina, dunque su qualitate forsan non ha essite verificate.

Le bisonte europee (Bos bonasus)^[2] es le mammifero salvage le plus grande de Europa. Debite al pauc individuos, iste bisonte esseva le objecto de plure programmas de reproduction in captivitate realisate in jardines zoologic.

Wikipedia:Uso de taxobox

Bos bonasus
Rango fossile:
Pleistoceno tardive - Presente 0.01–0 Ma

↓

Un bisonte masculo in processo de muta

Stato de conservation

Risco minimal (IUCN) ^[1]

Classification scientific

Regno:	Animalia
Phylo:	Chordata
Classe:	Mammalia
Infraclasse:	Placentalia
Superordine:	Laurasiatheria
Ordine:	Cetartiodactyla
Subordine:	Ruminantia
Infraordine:	Pecora
Superfamilia:	Bovoidea
Familia:	Bovidae
Subfamilia:	Bovinae
Tribo:	Bovini

Nomine binomial

Bos bonasus
Linnaeus, 1758

Synonymia

Bison bonasus

Distribution de B. bonasus (IUCN 2020)

Subspecies:

Bison bonasus bonasus (Linnaeus, 1758)
†Bos bonasus caucasicus
†Bos bonasus hungarorum

Description

Le peso medie de un masculo es de 700 kg, ma illo pote attinger un tonna maximo, e le talia de 1,80 m a 2 m, al summitate del scapula es 3 metros longe, assi illo es plus alte que le bisontes american, sed minus robuste e massive que isto. Le femina es plus parve, con un peso inter 350 e 600 kg.

Le dorso del bisonte europee es arcate, con un gibbo que pote esser plus o minus prominente, ma semper minus accentuate que su parente del Nove Mundo. Le color del capillatura varia inter le brun a brun obscur quasi nigre in alicun animales, Su capillatura es plus aspere e longe in le capite, collo e humeros, etiam illos possede un parve barba in le gorga, e le cauda sta recoperite per pilo longe. In le parte inferior del patas illos ha un capillatura curte, contrari al bisonte american. Le cornos es curte e grosse, orientate verso le alto.

Le masculos se affronta inter se pro le derecto a accopular al final del estate e al initio del autumno, e trans un gestation de 9 menses, le feminas parturi un unic vitello in primavera o in le prime dies de estate, que tarda 4 annos in arrivar al maturitate sexual. Nonobstante, iste cifra pote reducer se al medietate quando le animales es in captivitate. Illos pote viver un media de 15 a 20 annos, super omne in captivitate ubi illos non ha predatores.

Ante, le bisontes europee esseva interdum victimas de lupos o ursos sed hodie istes animales es plus rar, assi on poterea considerar que le bisonte non ha predatores (salvo forsan le homine). Al contrario que le bisontes american (al exception del subspecie Bison bison athabascae, o bison de foreste), le europeos nunquam ha amate le vita in le praterias o zonas aperte, assi illos ha establite su domo in le boscos. Illos se alimenta de foliage basse, de herbas, cortices e ramas tenere. Illos sembla amar le fraxinos in comparation a altere arbores, durante que le agulia de pino et altere arbores de folio perenne non es de su gusto.

Le animal vive in parve greges de 30 animales; isto greges ha tendentia a disparer al estate in parve gruppos, et a reformar se in autumno. Le gruppos de masculos es plus parve, de duo a quatro animales, generalmente. In hiberno le bisonte se reuni in greges que pote attinger medie centena de individuos interim retira le nive al cerca de redice e fructos interrate, ben que le masculos vetule semper evita iste typo de reuniones et illos ha un vita solitari.

Subspecies

Tres subspecies de bisonte europee ha essite describite, mais altere ha potite exister in le passato : · B. b. bonasus (Linnaeus, 1758) – Polonia · B. b. caucasicus (Turkin e Satunin, 1904) – Region del Caucaso · B. b. hungarorum (Kretzoi, 1946) – Montanias del Carpates e Transsilvania Le prime subspecie existe ancora. Le secunde ha disparite, ma conserva alicun descendentes in un linea hybrida de B.b. bonasus e de B. b. caucasicus.

Le tertie subspecie es totalmente extincte.

Extinction e repopulation

vitello de Bison

Le ancian distribution del bisonte europee esseva bastante vaste, illo se extendeva desde le peninsula iberic a Russia occidental, essente etiam presente in le Caucaso e le nord-est de Iran. Ben que iste vaste distribution non esseva continue, nam le bisontes prefereva le zonas boscose; in le planessas illos esseva substituite pro greges de uros. Le chassa e le talia de arbores cata vice plus intensive in le boscos europee pro profitar del ligno o destinar le terra al agricultura o al pastura reduceva su habitat. In le seculo XII moriva le ultime bisonte espaniol in Navarra, le bisonte ja esseva rar in Europa Occidental; assi in le seculo XIV, sol restava pauc individuos in le region francese del Ardenas iste non resisteva le fin del seculo. Le bisontes viveva in Romania usque 1762 e in Transsilvania sub dominio austro-hungare usque 1790.

De altere latere, in le seculo XVI le dynastias regnante in Russia, Lituania e Polonia considerava que le morte de un bisonte esseva sol privilegio del regalitate, illos poteva castigar le chassa furtive mesme con le morte in alicun occasiones. Iste facto permitteva un superviventia plus o minus acceptabile de iste animal in Europa Oriental usque le Prime Guerra Mundial, quando comenciava a ser massacrate per decenas, pro ser utilisate como alimento pro refugiatos e soldatos in le fronte. In 1919 moriva le ultime bisonte polac in le region de Bialowieza, et in 1927 lo faceva le ultime individuo que viveva in libertate in le Caucaso. Le disparitiones esseva debite al chassa human, mais etiam debite al regression de lor habitats, que concurreva con le agricultura. Le specie habera essite extinguite de non ser per le zoos del epocha que conservava 50 individuos repartite pro omne le mundo. Le bisontes europee esseva progressivemente reintroducite in le natura post le Secunde Guerra Mundial.

Al final del annos 1920, le bisontes de Europa sol viveva in Jardines zoologic (54, de illos 29 masculos e 25 feminas). Illos esseva essentialmente del subspecie de planessa : Bison bonasus bonasus. Le subspecie del montanias del Caucaso (Bison bonasus caucasinus) ha disparite hodie ; il ha que un linea mixte de Bison bonasus bonasus X Bison bonasus caucasinus, que le geneticistas mantene cautemente separate del linea pur de bisontes de planessa (Bison bonasus bonasus).

Sol 13 genitores de 54 supervivente se reproduceva finalmente .

Re al population actual del subspecie de planessa (B. b. bonasus), illo es originari de 7 animales solmente : 4 masculos e 3 feminas. iste es le principal population actual.
Un altere linea habeva essite formate a partir de 4 masculos e 7 feminas B. b. bonasus, e un masculo B. b. caucasicus.

Alicunos fundatores es al vice presente in le ascendentia del prime linea et in ille del secunde.

Tote le fundatores del trunco B. b. bonasus es originari del population que viveva in le foreste de Białowieża. Le population del XXIe seculo descende de un parve numero de animales, e le variabilitate genetic es relativemente debile, super omne in le population « pur » de B. b. bonasus. Illo habera mesme tendentia a reducer se, debite al phenomeno de deriva genetic (in cata generation, alicun individuos non se reproduce, o non transmitte un parte de lor genes, et alora certe formas genetic dispare). De facto, le comparation inter le skeletos del animales actual et illos del animales de seculos precedente monstra certe anomalias in le actual population.

In Augusto 1923 se creava in Polonia, Le "Societate International pro le protection del Bison de Europa" illo se creava pro assecurar le superviventia de iste animal. 16 paises esseva representate in ille epocha. La Societate dispareva con le Secunde Guerra Mundial, mais su travalio esseva continuate. In le annos 50 esseva obtenite le permission del governamento communista polonese pro reintroducer bisontes in le Bosco de Bielowieza. Plure zoologos in differente paises comenciava organisar se pro intercambiar reproductores pro evitar le consanguinitate et augmentar le population que viveva in captivitate attingente un grande successo: de ille pauc individuos descende hodie 613 bisontes que habita in distincte parcos national polonese, e varie nove greges que esseva introducite in regime de semilibertate in Bielorussia, Russia, Ukraina, Lituania e Kirghizistan, tamben existe un projecto pro reintroducer le specie in Francia

In 1966 le ONU includeva le bisonte europee in su lista de animales protegite. Un Libro de pedigree de Bisontes Europeos esseva create pro sequer le genealogia del bisonte, illo es un adjuta pro limitar le consanguinitate e le copulation inter subspecies e species. De facto, ante le secunde guerra mundial, il existeva un certe numero de hybridas inter Bison bonasus bonasus e Bison bonasus caucasinus. Il existeva etiam hybridas de bisones europee e de bisones american, nam le 2 species, multo proxime pote haber hybridas fertile. Iste hybridas american es un risco, nam illos pote facer disparer le stirpe original de bisontes europee, illos esseva in parte morte in 1945.

Le libro de registro de Bisontes europee esseva le utensile pro mantener le bison europee separate, et impediva le hybridas europee X americanos de miscer se con le bison europee. Mantener un linea de Bison bonanus bonanus libere de tote influentia de Bison bonanus caucasicus. De reproducer le bisontes evitante un alte consanguinitate. A partir del anno 1952, le poloneses realisava le prime reintroduction de bisontes europee (linea B.b. bonasus) in le grande foreste de Bialowieza, in le est de Polonia. Le reintroduction esseva un successo et altere reintroductiones sequeva in le est de Europa. Hodie existe bisontes salvage in Polonia, Ukraina, Bielorussia, Russia e Lituania.

Le major parte de greges pertine al subspecie Bison bonasus bonasus, mais alicunos pertine al linea mixte. Il esseva equalmente create duo greges totalmente salvage de hybridas de Bison bonanus X Bison bison (le bison american). Le duo esseva reintroducite in le Caucaso, le prime in 1954 ( 1.300 animales in 1984, 550 in 1999), e le secunde inter 1959 e 1967 cerca de Nalchik (250 animales in 1993, 18 in 2001). Le duo populationes habeva cognoscite un bon expansion, ma illos ha grandemente diminuite a partir del annos 1990 a causa del chassa illegal. Istes duo gruppos non es includite in le cifras del population de Bisonte Europee a causa de su hybridation. Segun Skipo in 1990, le influentia del Bisonte american in le prime gruppo (le plus importante) esseva solmente de 5,24%. Le expertos que ha al carga le protection del Bison de Europa son generalmente hostil a istes greges, nam illos pensa que illos es un risco pro le superviventia del Bisonte europee como specie libere de hybridation. Il ha etiam greges de hybridas que vive in semilibertate e captivitate. Desde 1996, un EEP European Endangered Species Programme (Programma Europee de species in periculo de extinction) esseva ponite in marcha. Le EEP es programmas europee de reproduction in captivitate de un animal menaciate.

In 2000, 405 animales de 62 centros (35 % del population captive) participava in iste programma. In Francia, on trova le bisonte europee in le zoos e parcos de animales. Illos habita in semilibertate in le parco Sainte Eulalie, in Margeride Lozère et in le parco de Haut-Thorenc super 400 hectares in le communa de Thorenc-Andon (Alpes-Maritimes). Le edition 2002 del "libro del pedigrees del bisonte europee" indica que il ha 3.097 bisontes europee in omne le mundo, del qual cerca 1.600 es in libertate (illo non include le hybridas Bison de Europe X Bisonte american).

Menacias

Malgrado omne le effortios le specie es in periculo. Un del principal problemas actual es le isolamento del populationes reducite: Le greges existente in libertate es sovente isolate in parve territorios, pro le momento, un population viabile al interior de un territorio continue non ha essite establite adhuc. Le populationes plus parve es plus facilemente menaciate per le differente factores como le climate, maladias, predatores, chassa furtive.

Iste prime problema es strictemente relationate con le secunde, le consanguinitate. Le population de origine es multo consanguinee, e le greges multo parve e disperse favorisa ancora le perdita de diversitate genetic. Alicun problemas ossee o de fertilitate appare in certe gruppos. Le problema de su basse diversitate genetic e producto del consanguinitate pote per exemplo facer iste animales plus vulnerabile contra certes virus.

Del altere latere le chassa furtive ha menaciate certe populationes hybrida del Caucaso, sed iste problema non es considerate como un menacia major pro le populationes de B. bonasus que vive actualmente in le natura. Re le chassa, in 2004 explodeva un polemica quando il deveniva public que le rege de Espania habeva obtenite permission pro occider un masculo in le refugio de Czerwony Dwor, post pagar 7'000 euros.

Le citatanos e medios de communication polonese monstrava lor indignation facie al morte de un animal que illes considera como un symbolo del nation. Malgrado que in Polonia le chassa del bisonte es theoricamente prohibite, non es rar que illo sia facite a vices, quando alte functionarios politic del governamento e le “invitatos” que illes considera opportun, lo desira.