Conversion religiose

Conversion religiose
subclasse de: religious experience[*], change[*], conversion[*]
Commons: Religious conversion

Etymologia

Ab le lat. conversione(m), deriv. ab convertere "converter". In le Biblia "conversion" traduce le hebr. shub e le greco epistrophé, epistrophéin.

Definition

• in le Vetule testamento le verbo shub indica sia le conversion, sia le repententia. Le repententia, como cambio de pensamento, es attribuite plus tosto a Deo que al humanos, in le expression: "Deo se repentiva de haber facite le homine" (Gen. 6:6), o del mal que Ille promitteva de facer: le scriptor biblic, con un anthropomorphismo, exprime le libertate del decision de Deo (1 Re. 8:35), del vias mal (2 Re. 17:13), del iniquitate (Job 36:10). Le conversion es semper retorno a Deo, le qual es benefic e misericorde, non un retorno a un doctrina super Deo. Illo es un acto de fiducia, de abandono de se ipse a Ille, de reintegration in relationes normal con Deo, le quales esseva interrumpite. Le conversion debe esser personal, ma le appello al conversion es adressate al integre nation, le qual debe converter se (Jer. 18:8). Le invito al conversion es adressate al conscientia del homine, e grande es le accusa contra qui non age secundo le voluntate de Deo. Jeremia, tamen, require in precar: "Converti me, e io me convertira" (Jer. 31:18). In isto le propheta emphatisa le obra del Spirito de Deo, le qual renova le corde human (31:33; cfr. Ezech. 36:26). Il ha beneficios que surge ex le conversion: "Vos vivera" (Ezech. 18:32); "Io te restablira" (Jer. 15:19). Le conversion nasce del predication, mesmo si aliquando illo non suffice, proque ni Isaia ni Jeremia es obedite, e lor predication ha le effecto de "render dur" le cordes rebelle (Is. 6:9,10). Le propheta explicitemente es appellate a admonestar "le impios", ma quando ille adverteva les, es liberate de su responsabilitate (Ezech. 33:9). Totevia, su obra non es inutile, proque, in omne caso, le parola predicate es accomplite (Is. 55:10,11). Iste parola es simile al pluvia, que aqua le terra e produce: "semine pro le seminator e pan a mangiar". Iste imagine se refere explicitemente al conversion a Deo, le qual habera pietate.

• In le Nove testamento le substantivo "conversion" pare un vice solmente in Act. 15:3, durante que in multe passages es utilisate le verbo "converter". Le conversion es strictemente ligate con le termino utilisate le plus frequentemente in le Synopticos, illo es repententia (metanoia), que exprime un radical cambio de mente, del maniera de vider le cosas, sentir, comportar se. Le conversion in le N. T. concerne Hebreos e Gentiles. Illo implica un interruption clar del vita que on conduceva antea, pro comenciar assi un nove vita, in un nove direction (Act. 9:2). Le nota prophetic resona, ergo, in le N. T. con un nove intensitate: Johannes Baptista convertira multes inter le filios de Israel al Senior lor Deo (Lu. 1:16). Mesmo Israel debe exir de su formas traditional e ex su securitate, a que le velo sia removite (2 Cor. 3:16). Tunc illo comprendera que le antique alliantia es accomplite in Christo. In le epistolas de Paulo, le conversion es quasi semper conversion ab le paganismo e su signos consiste in un nove stylo de vita. In Act. 14:15, le situation precedente al conversion, es describite como un insimul de "cosas van", durante que il ha tres explicite descriptiones de iste transformation in Eph. 4:17,22,24 ("non plus conducer se como le paganos in le vanitate de lor pensamentos, con le inteligentia obtenebrate, extranee al vita de Deo"; "disvestir se del vetule homine" e "revestir se del homine nove"); Col. 2:20 ("morte con Christo al elementos del mundo"); 1 Pe. 2:10 ("vos, que antea non ja esseva un populo, ma nunc vos es le populo de Deo; vos que non habeva obtenite misericordia, ma nunc vos obteneva misericordia"). Le conversion non es, ergo, un facto static, ma un processo spiritual, que es particularmente intenso a su comenciamento, continua producer un transformation gradual in le vita del christiano, usque al gloria final (Eph. 4:23,24).

Judaisante

Judaisante (adj.) es Ille christianos que retorna a practicar le ritualismo judaic. In circumstantias extreme, iste personas repulsa integre sections del Nove Testamento, in particular le epistolas de Paulo.