Louis de Beaufront
Louis de Beaufront (1855 usque 1935), cuje ver nomine esseva Louis Chevreux ma cuje biographia non es toto ben cognoscite, esseva un del autores e pioneros de ido. Ille nasceva ab celibe matre e patre incognite. Ante contribuer al creation de ido, ille habeva essite esperantista fervente e habeva adjutate le diffusion de iste lingua international in le principio del seculo 20. Ille serviva de intermediario inter Zamenhof e le casa editorial francese Hachette, que alora comenciava publicar un serie de obras importante in Esperanto, lo que impelleva significativemente le movimento in iste epocha.
| Louis de Beaufront | |
|---|---|
 | |
| Sexo | mascule |
| Nascentia | 1855-10-03 (Paris) |
| Decesso | 1935-01-08 (Thézy-Glimont) |
| Loco de reposo | Marestmontiers[*] |
| Citatania | Francia |
| Occupation | linguista, esperantista, idista[*], esperantologist[*] |
| Conjuge | sin valor |
| Lingua | esperanto, francese, Ido |
| Signatura |
 |
| Identificatores | |
| ISNI | 0000000081346142, 0000000368498936 |
| VIAF | 55254995, 309806827 |
| Commons | Louis de Beaufront |
Zamenhof, le patre de esperanto, voleva dar un base ideologic pro su lingua international e pro iste scopo intendeva crear un movimento spiritual titulate in esperanto homaranismo, in altere parolas le spiritualitate neutral e commun (como le lingua international complicite con illo) per crear locos de incontrar ubi homines de omne culturas e religiones poterea haber un culto commun sin renunciar super su proprie religion costumari e poterea devenir mutualmente amical. Ille epocha (circa 1905) esseva multo pauco favorabile al religion e spiritulitate (esseva le tempore del plus violente affrontos inter laicos e Ecclesias in Francia). Le homaranismo non poteva nascer. Louis de Beaufront esseva un catholico qui habeva opiniones multo conservative. Ille proponeva a Zamenhof pulsar esperanto in le ambiente neutral del tourismo. Le autor de esperanto refusava per asserer que ille non vole que esperanto devenira commercial affaire ma debe restar purmente de idealismo. In iste tempore un schisma deveniva inevitabile e de Beaufront comenciava su association con Louis Couturat. Leopold Leau pulsava in 1900 le Delegation pro le Adoption de un Lingua Auxiliar International neutral e artificial.
In 1903 Leau e Couturat publicava lor grande obra «Histoire de la langue universelle» pro informar le delegatos re le situation del problema. In plus, ab 1901 usque 1905 le Delegation recipeva le appoio de plure associationes, scientistas e societates pro le constante labores de propagation per Leau e Couturat e per alicun alteres. On pote leger le longissime lista de societates appoiante le Delegation in le reporto per Couturat al secunde congresso de philosophia (1904). Couturat non initiava le Delegation in 1900, sed ya Leau faceva isto per su articulo titulate «Une langue universelle est-elle possible? Appel aux hommes de sciences et aux commerçants» (An lingua universal es possibile? Advoco al scientistas e al homines de affaires) lequal contineva quasimente le integre programma del Delegation que era fundate in 1901: le 17 januario 1901 occureva le prime assemblea del delegatos in le domo de Leopold Leau in Paris.
In 1907, esperanto super toto esseva adoptate per le Delegation con le restriction de alcun reformas necessari proponite per de Beaufront sub le pseudonymo Ido. Zamenhof refusava le reformas e ambe movimentos comenciava exister independentemente. De Beaufront e Couturat imponeva le principio de neutralitate ideologic e politic pro ido. Regrettante que ido non habeva un fundamento como esperanto e que le disputas pro reformas que eveniva immediatemente in 1928 multo debilitava le movimento de ido post ille tempore, in 1925 de Beaufront esseva le autor del Grammatica complete detaliate del Lingua International Ido que plus tarde deveniva surrogato de fundamento pro le lingua ido.