Philosophia medieval
Le philosophia medieval es le philosophia que existeva durante le Medievo, le periodo que extende approximativemente ab le cadita del Imperio Roman de Occidente in le seculo V usque post le Renascentia in le seculos XIII e XIV. Le philosophia medieval, comprendite como un projecto de investigation philosophic independente, comenciava in Bagdad al medio del seculo VIII e in Francia e Germania, in le corte itinerante de Charlemagne a Aachen, in le ultime quarto del mesme seculo. Illo es definite partialmente per le processo de rediscoperir le cultura antique de Grecia e Roma durante le periodo Classic, e partialmente per le necessitate de affrontar problemas theologic e integrar doctrina sacre con le sapere secular. Isto es un del characteristicas definitorie de iste periodo. Le comprension de Deo esseva le puncto focal del studio del philosophos in illo tempore, sia musulman sia christian.
Le historia del philosophia medieval es traditionalmente dividite in duo periodos principal: le periodo in le Occidente latin que seque le prime Medievo usque al seculo XII, quando le obras de Aristoteles e Plato esseva rediscoperite, traducite, e studiate; e le "etate de auro" del seculos XII, XIII e XIV in le Occidente latin, que testimoniava le culmination del recuperation del philosophia antique, insimul al reception de su commentatores arabic, e importante progressos in campos como le philosophia del religion, le logica, e le metaphysica.
Le periodo scholastic del alte Medievo esseva trattate con disprecio per le humanistas del Renaissance, qui lo considerava como un periodo "barbaric" inter le era classic del cultura grec e roman e le renascentia del cultura classic. Historianos moderne considera le era medieval como un periodo de grande disveloppamento philosophic, fortemente influentiate per le theologia christian. Un del pensatores le plus notabile de iste era, Thomas de Aquino, nunquam se considerava como un philosopho e critiava le philosophos pro "mitter semper le ver sapientia e veritate."
Le problemas discutite durante iste periodo includeva le relation inter fide e ratione, le existentia e le simplicitate de Deo, le proposito del theologia e del metaphysica, e questiones concernente le cognoscentia, le universales, e le individuation.