Il non ha versiones revidite de iste pagina, dunque su qualitate forsan non ha essite verificate.

Le Guerra Italo-Turc o Turco-Italian (turc: Trablusgarp Savaşı, "Guerra de Tripoli", italiano: Guerra di Libia, "Guerra de Libia") esseva combattite inter le Regno de Italia e le Imperio Ottomano inter le 29 de septembre 1911 e le 18 de octobre 1912. Como resultado de iste conflicto, Italia capturava le vilayet otomane de Tripolitania, le qual habeva como subprovincias principal Fezzan, Cyrenaica e Tripoli mesme. Iste territorios deveniva le colonias italian de Tripolitania e Cyrenaica, que posteriormente fusionava se in le Libia italian.

Durante le conflicto, le fortias italian occupava anque le insulas de Dodecanese, in le mar Aegean. Italia acceptava retornar Dodecanese al Imperio Ottomano in le Tractato de Ouchy de 1912. Tamen, le ambiguitate del texto, con juncto a ulterior evenimentos adversative pro le Imperio Ottomano (le explosion del Guerras Balkan e le Primera Guerra Mundial), permitteva un administration provisional italian del insulas, e Turcia finalmente renunciava a omne pretesa super illos in le articulo 15 del Tractato de Lausanne de 1923.

Le guerra esset precursor del Primera Guerra Mundial. Le membros del Liga Balkanic, presagiente le debilitate del Imperio Ottomano e motivate per le nascentemente nationalismo balcanic, attaccava le Imperio Ottomano in octobre 1912, initianto le Primera Guerra Balkanic pauc dies ante le fin del guerra italo-turc.

Le guerra italo-turc vide numeros cambios technologic, inter le quales se destaca le uso de aviones in combate. Le 23 de octobre 1911, un piloto italian, le capitan Carlo Piazza, supervolava le lineas turc in le prime mission de recognition aeree del mundo, e le 1 de novembre, le Sottotenente Giulio Gavotti lanciava le prime bomba aeree super le tropas turc in Libya, a partir de un prime modelo de avion Etrich Taube. Le turcos, per medio de fusiles, esseva le prime a derrubar un avion. Un altere uso del nove technologia esseva un rete de stationes de telegraphia sin filo establite pauco post le prime sbarcamentos. Guglielmo Marconi, le inventor del telegraphia sin filo, arrivava a Libya pro facer experimentos con le Corpo de Ingenieros italian.